Van de eerste naar de voorlopig laatste race naar de maan en terug.
Op 19 december 1972 viel het doek over de Apollomissies, die de Verenigde Staten in de race om de ruimte een beslissende voorsprong op de Sovjet-Unie hadden bezorgd. Voor het laatst dook een capsule met drie Amerikaanse astronauten de Stille Oceaan in, na een reis naar de maan en terug.
* Bijna honderd kilogram maanstenen bracht de Apollo 17-bemanning van haar ruimtereis mee naar huis, behalve dat andere iconische souvenir dat gek genoeg helemaal niks met de maan te maken had.
* De foto die astronaut Harrison Schmittkort na de lancering van Apollo 17 met de boordcamera (een Hasselblad) van onze planeet had genomen, terwijl de ruimtecapsule waarin hij zich bevond koers zette naar de maan, zou zich in ons collectieve geheugen vastzetten.
Het beeld, met serienummer AS17-148-22727, toonde de aarde zoals niemand haar tot dan toe had gefotografeerd: gróót, in volle pracht en desoriënterend ondersteboven, met bovenaan in beeld Antarctica (waar het net zomerzonnewende was, zodat het continent volop in het zonlicht baadde), centraal het Afrikaanse continent en helemaal onderaan het zuiden van Europa.
.
* Door haar instant herkenbaarheid zou de Blue Marble, zoals de foto ging heten, een van de populairste beelden van onze planeet worden, eindeloos hergebruikt door zowel geologen als klimaatactivisten of mensenrechtenorganisaties. Het beeld behoefde geen onderschrift. Dít was onze aarde. Hier waren wij thuis.
* Bijna honderd kilogram maanstenen bracht de Apollo 17-bemanning van haar ruimtereis mee naar huis, behalve dat andere iconische souvenir dat gek genoeg helemaal niks met de maan te maken had.