CECI N’EST PAS MAGRITTE
Toen René Magritte in 1912 dertien jaar oud was, werd zijn moeder dood uit de Samber gehaald. Zij had zich met een doek voor haar voorhoofd in het water gestort.
In zijn werk verwijst zoon René meermaals naar dit drama, met illustraties van een vrouw van wie het aangezicht bedekt is.
* René Magritte werkte in eerste instantie als ontwerper bij Victor Servranckx in de behangpapierfabriek Peters-Lacroix. Het debuut van Magritte in de schilderkunst was kubistisch, futuristische en abstract.
* Na de kennismaking met het werk van Giorgio de Chirico in 1925, begon het werk van Magritte surrealistische elementen te assimileren. De Chirico beeldt voorwerpen zeer realistisch uit maar in totaal verschillende contexten. Zo beklemtoont De Chirico de raadselachtigheid van de objectenwereld.
* Tussen 1927 en 1930 werd in Parijs zijn surrealistische visie bekroond met de vriendschap van André Breto, schrijver van Het Surrealistisch Manifest.
* De zwarte humor van Magritte leidde hem ook vaak tot een morbide figuratie, daarbij nog meer gesurrealiseerd door de soms onmogelijk onwaarschijnlijke benamingen die hij zijn werk toebedeelde.
* Na 1945 werd Magritte lid van de Communistische Partij van België. In 1953 creëerde Magritte de wandschilderingen in het Casino van Knokke. Die zijn ondertussen beschermd.
** In 1960 werd Magritte bekroond voor al zijn werk met de Belgische Staatsprijs. Het was de eerste keer dat de Staatsprijs aan een kunstschilder werd toegekend.
* In de jaren 50 van de twintigste eeuw was Magrittes werk erg in trek bij New Yorkse verzamelaars. Magrittes werk zit voornamelijk in Amerikaanse collecties. Ook zijn bekendste icoon “La Trahison des Images” is daarbij.
* Magritte overleed op 21 november 1967. Samen met zijn vrouw werd hij begraven op het gemeentelijke kerkhof van Schaarbeek.
– Schilderstijl –
Het grootste deel van het oeuvre van Magritte behoort qua stijl tot het surrealisme, een van de belangrijke kunststromingen van de 20e eeuw.
* Het bekendste werk van Magritte is zonder enige twijfel “La Trahision des Images” (1928-29) of “Het verraad van de voorstelling” met de geschilderde tekst: “Ceci n’est pas une pipe” onder de zeer realistische afbeelding van een pijp.
* In dit werk schildert René Magritte een pijp met vlak daaronder de boodschap: “Dit hier is geen pijp” (Ceci n’est pas une pipe). Hij wil zichzelf en de toeschouwer herinneren aan het feit dat het hier gaat om een met olieverf beschilderd doek, en niet om een echte pijp.
* René Magritte vond dat het de taak is van de kunstschilder om de realiteit in een ander kader te plaatsen. Zijn kunst roept altijd meer vragen op dan zij kan beantwoorden.
* Veel van het werk van Magritte laat ook een verandering van het ene voorwerp in het andere zien. Bijvoorbeeld de serie woonhuizen in de nacht, met een heldere hemel in daglicht erboven (foto boven R). Of een maan die voor de bladeren van een boom hangt. Uilen of andere vogels die als planten uit de grond komen.