Het Kempengevoel Bestaat !(Vervolg van het vorige)

Het was de motivatie basis van een aantal kleinere gemeenten uit de Kempen einde december 1963 , dus zopas 60 jaren geleden , toen zij , gesteund door het arrondissementele ACW , een maatschappij hebben opgericht , een private onderneming ,die er ging voor zorgen dat er ook in de kleinste dorpen van de Kempen sociale huurwoningen zouden komen . Ook Booischot was een van hen , net zoals ook Bevel zich in dezelfde periode had aangesloten bij de intercommunale van de Zuiderkempen. De grens was in beide initiatieven geen arrondissementsgrens , maar de grens werd bepaald door het Kempengevoel !

En zo kreeg de nieuwe woonmaatschappij de duidelijke naam “Zonnige Kempen ” .
De maatschappij groeide en bloeide en na enkele jaren werd ze door de Nationale Maatschappij voor Huisvesting erkend als specialist die in moeilijke omstandigheden kon hulp bieden . Zo nam de Zonnige Kempen op vraag van Brussel de bouwmaatschappijen van Nijlen en Berlaar over omdat ze vond dat die gemeenten Kempisch waren , maar deed ze dat niet met de stad Lier omdat ze voelde dat daarmee een grens zou worden overschreden …

Het zelfde gebeurde met Zandhoven . Die gemeente was op een moment , al geruime tijd na de eerste staatshervormingen , nog bij geen enkele woonmaatschappij aangesloten . Het Kempengevoel zorgde ervoor dat Zandhoven met veel vreugde in de Zonnige Kempen werd welkom geheten en er op korte tijd een evenwaardig vennoot van werd. Toen dezelfde vraag van de gemeente Ranst kwam hebben wij wel hulp aangeboden maar het Kempengevoel overtuigde ons dat dat over onze grens was.
Het was door die grote eenheid van aanvoelen dat de Zonnige Kempen tot op het einde van haar bestaan floreerde en steeds aan een zeel trok en naar een en dezelfde richting , niet bepaald door enige politieke partij maar door een en hetzelfde gevoel , het Kempengevoel .
Een van de volgende dagen zullen wij zien hoe de Vlaamse regering en het Vlaamse parlement daar een einde heeft aan gemaakt…..
Louis Vuren