HET BEROEP VAN … PORDER
Porder (ook pimpernel in Holland) was een beroep, ontstaan in de 18de eeuw, de eeuw van de industriële revolutie. Ook de eeuw van de eerste gereglementeerde arbeid, met vaste uren van beginnen en eindigen. Arbeiders die massaal volgens het regime van de klok gingen leven.
* Bij gebrek aan privéklokken (wekkers) deden fabriekseigenaars dagelijks beroep op porders. Arbeiders die zich versliepen rendeerden immers minder en kostten meer. Gedaan dus met luieren of voorzichtig wakker worden. Porren en aanporren werden de nieuwe werkwoorden.
* Porders liepen de woonwijken af en tikten met een soort hengelstok tegen de ramen van de arbeiders of klopten met een knuppel op de deur. Porren en aanporren om op te staan dus.
* Vroege haantjes, die porders, zou je denken. Niet altijd. Aangenomen werd dat porders tussen drie en vijf uur paraat moesten zijn om aan hun werk te beginnen. Ontieglijk vroeg naar onze normen. En dat wou wel eens mislukken. Daarom schakelden porders nog vroegere porders in om tijdig aan hun werk te beginnen.
* Aanvankelijk was het beroep van porder erg lucratief. Klanten betaalden zowat 7 cent/week. Met zowat 70 klanten per porder behoorlijk winstgevend.
* Maar … na de Tweede Wereldoorlog hadden porders hun beste tijd gehad. Ze werden vervangen door … wekkers.
* Sommige porders van weleer fungeerden nog wel in een andere hoedanigheid. Als privéchauffeur bv. Het verhaal gaat dat zanger Ramses Shaffy nogal eens uit zijn bed werd gesleurd om tijdig voor een optreden te verschijnen.