DANSPLAAG IN … 1518
Choreomanie is een ziekelijk drang om te dansen en wordt in het medisch jargon ook wel aangeduid als Sint-Jansziekte, danszucht of danswoede.
* In deze moderne tijden bestaat die onweerstaanbare drang tot dansen en feesten nog steeds. Denk bv. aan Tomorrowland in Bornem. Dat het voorlopig niet kan voor een grote massa wegens corona zorgt af en toe voor groot ongenoegen onder het vooral jonge publiek dat de lockdowns beu is en zo vlug mogelijk weer wil pret maken als vroeger. La Boum 1 en 2 zijn daar bekende exponenten van.
* Gedurende de Middeleeuwen deed deze (moderne?) ziekte zich meermaals voor. De dansplaag die in 1518 uitbrak in Straatsburg in de Elzas is wellicht de bekendste van allemaal. ( zegt Enne Knoops in ‘Historiek’)
- Sint-Jansdansers in Molenbeek (Pieter Brueghel de Jonge, 1592): jaarlijkse dansprocessie met epileptici naar de Sint-Jan-de-Doperkerk (Molenbeek). –
* Uitbraken deden zich, aldus de historicus J.F.C. Hecker (1795-1850), al voor sinds 1021. In 1278 (bij de rivier de Maas in Frankrijk), 1237 (bij Erfurt en Arnstadt), in 1374 (in Aken, Utrecht, langs de Rijn en de Moezel).
* In 1463 (in de Eiffel) deden zich weer uitbraken voor van choreomanie. Volgens Hecker trokken dansende groepen hierbij, net als de flagellanten (zelfkasteiders), van plaats naar plaats en vertelden ze dat ze hemelse visioenen zagen.
boven – Tekening van Pieter Breugel de Jonge, 1564 (Albertina, Vienna)
en hiernaast: de jaarlijkse processie van epileptici naar de Sint-Janskerk van Molenbeek
De dansplaag van 1518
De dansplaag van 1518 begon halverwege juli in Straatsburg. Een vrouw, bekend als Frau Troffea (of Trauffea) begon op straat te dansen en ging er zo’n vijf dagen lang mee door.
* Na enkele dagen voegden zich tientallen anderen bij haar, die eveneens onbeheersbaar dansten en muziek maakten. Uiteindelijk groeide de dansgroep uit tot ongeveer vierhonderd vrouwen en mannen.
* Er werd zelfs een houten podium voor de dansgroep opgesteld en fluiters en drummers ingeschakeld om hen te begeleiden, omdat (zo stelden medici) het ‘hete bloed’ van de dansers moest afkoelen. Even hun gang laten gaan, dacht men, dan gaat het snel weer over.
* Maar tot schrik van het stadsbestuur hield het gedans niet meer op. In augustus was de dansmanie in Staatsburg nog steeds aan de gang. Sommige dansers kregen hartaanvallen, anderen stortten met een beroerte of van uitputting ineen. Over dodelijke slachtoffers wordt evenwel niets gezegd.
* De stadsraad wist zich geen raad met de dansende bevolking en draaide eind augustus 1518 bij. Dit moest wel een goddelijke straf zijn, oordeelden de vroede vaderen, dus was er boetedoening nodig.
* Uiteindelijk werden de dansers opgepakt en meegenomen naar een heiligdom in de heuvels van het nabijgelegen stadje Saverne, gewijd aan Sint-Vitus.
* Hun opgezwollen en bebloede voeten werden in schoenen gestopt, waarna de dansers rond een houten relikwie moesten dansen: de St.Vitusdans.
* Na enkele weken hield de dansepidemie vanzelf op. Om weken, maanden, zelfs jaren later elders opnieuw de kop op te steken…
** De toenmalige artsen Paracelsus (1493/1494-1541) en Thomas Sydenham (alias de ‘Engelse Hippocrates’, 1624-1689) kwamen met allerlei theorieën voor de dag.
* Paracelsus typeerde de ziekte als chorea lasciva en dacht dat de danswoede het gevolg was van vrouwen die in verzet kwamen tegen een kwaadaardige mannelijke hegemonie. Ook onderscheidde hij lichamelijke oorzaken. De Britse arts Sydenham noemde de ziekte de St.Vitus-dans.
** Hedendaagse medische wetenschappers en historici denken dat de Dansplagen werden veroorzaakt door de zogenoemde kriebelziekte (ergotisme), die veroorzaakt werd door moederkoorn (een graanziekte) waarbij patiënten hallucinaties, spasmes en stuiptrekkingen krijgen.
** John Waller legt een verband met ziekte, honger en bijgeloof. Volgens hem braken de dansmanies uit op plekken waar sprake was van hongersnood en ziekten. Verder schrijft hij over mass psychogenic illness. Hierbij komen mensen die krachtig geloven in het bovennatuurlijke in een dissociatieve geestestoestand terecht. Waar dansen al niet goed voor is. (gelezen bij Wikipedia)