De ‘Achttiendaagse Veldtocht’
Achttiendaagse Veldtocht heet de operatie van het Belgische leger tijdens de Tweede Wereldoorlog vanaf de inval door het Duitse leger in België, Nederland en Frankrijk op 10 mei 1940 tot de capitulatie van het Belgische leger op 28 mei 1940.
Amper 18 dagen ‘bestond’ het Belgisch leger in WO II. Genoeg om eeuwige roem en voor later een uitgelezen plaatsje op het kerkhof te krijgen…
In Veerle telden we drie echte oorlogsveteranen. Soldaten die echt vochten in de loopgraven van de IJzer 1914-1980. Twee van hen, Jozef Meeus en Alfons Exelmans kregen de ultieme erkenning en werden onlangs nog bijgezet op het paradekerkhof als (te?) late eerbetuiging. Waarom Sooi Terweduwe (van Pol) hier niet bijgezet is, weet de familie wellicht.
.
.
* Vanaf 9 oktober 1939 waren de Belgische autoriteiten al op de hoogte dat een opmars doorheen België ter studie lag bij de Duitse landmachtstaf (OKH (Oberkommando des Heeres). Vanaf begin november vernamen de Belgen van betrouwbare bronnen dat de aanval binnen de kortste keren zou losbarsten.
* Het Duitse OKH had vooraf al genuanceerd geoordeeld over het Belgische leger…
° De beroepsofficieren en onderofficieren werden bekwaam geacht, de reserveofficieren en onderofficieren onvoldoende opgeleid, de staven uitstekend en… de soldaten fysiek zwak en weinig tuchtvol. De cavalerie en de Ardense Jagers achtte het OKH waardevolle eenheden. Kortom, een leger dat niet echt te vrezen viel.
* Rond vijf uur in de nacht van 9 op 10 mei 1940 begonnen de eerste luchtbombardementen, en werd de grens overschreden. Het zou snel blijken dat de maandenlange mobilisatie en de nationale en internationale gebeurtenissen de gevechtswaarde van de troepen en de wil tot weerstand weinig baat hadden gebracht.
** Ook in de ochtend werden de Belgische stellingen langs de Belgisch-Nederlandse grens bestookt. Twee bruggen over het Albertkanaal en het fort van Eben-Emael werden bij verrassing in de Slag rond het Fort Eben-Emael genomen door een nieuw soort eenheden: parachutisten. (foto)
* Meteen kwam een grote vlucht van bange burgers op gang. Die duurde maar een oorlog van 18 dagen lang.
* De meesten keerden vrij snel op hun stappen terug. Alleen de angsthazen hielden het nog wat langer vol vooraleer naar huis terug te keren. België werd bezet gebied.
** De nederlaag van het Belgische leger, na nauwelijks achttien dagen strijd, liet een wrange nasmaak en bezorgde België een ongelooflijke kater. Het contrast met de Eerste Wereldoorlog was geweldig, en dat niettegenstaande de enorme materiële inspanning.
* Onze heldhaftige soldaten kregen voor hun 18-daags verweer wel de nodige kentekens van ‘moed en zelfopoffering’ én voor later een gratis begrafenis op een daartoe ingericht erepark op het kerkhof.
* Nog tijdens de veldtocht hadden de leiders van de Nieuwe Ordebewegingen al hun diensten aan de Duitsers aangeboden. De ideologie bleek nu belangrijker dan het vaderland. Een aantal Vlamingen dacht met hulp van de Duitsers de Vlaamse aspiraties te kunnen verwezenlijken.
* In België, maar ook in Nederland en Frankrijk werd de positie van de aanhangers van een nationalistische en autoritaire staatsordening naar het voorbeeld van nazi-Duitsland versterkt.
*
De overduidelijke mislukking van de neutraliteitspolitiek zou de komende decennia het veiligheidsbeleid van België bepalen.
* De beslissing van koning Leopold III om te capituleren vond bij een goed deel van de Belgische bevolking begrip. Niettemin lag zijn beslissing aan de basis van een ernstig conflict tussen de koning en de regering.
* Het conflict werd nog scherper door zijn keuze om als krijgsgevangene in het land te blijven, door zijn houding ten aanzien van de Duitse bezetter en zijn huwelijk met Lilian Baels.
* Na de Tweede Wereldoorlog leidde het conflict, gekend als de Koningskwestie, tot ernstige binnenlandse problemen rond partijpolitieke en Vlaams-Waalse tegenstellingen.
* Nog meer weten ? Rood drukken voor Wikipedia-info!