PETROV REDT DE WERELD
1983 – Stanislav Petrov voorkomt een mogelijke kernoorlog door vijf intercontinentale raketten die richting de Sovjet-Unie zouden afgevuurd zijn, als loos alarm te melden.
* Het is 26 september 1983. De Koude Oorlog is ijskoud. Luitenant-kolonel Stanislav Petrov (l) zit op zijn post. Hij heeft opdracht gekregen om zijn schermen goed in de gaten te houden en zijn leidinggevenden te melden als …
* Petrov ziet plots vijf rode stipjes. Holy Shit… vijf nucleaire raketten… Petrov twijfelt, ook al is zijn opdracht duidelijk: ‘Meld een aanval meteen’.
* Is zijn waarschuwingssysteem wel te vertrouwen? De radars op de grond zien de raketten nog niet. Vijf raketten is niet veel. Moet hij zijn leidinggevenden waarschuwen of niet? De vragen spoken door zijn hoofd.
* Terwijl Petrov de raketten op zich af ziet komen, gaat er van alles door hem heen. “Als ik de verkeerde beslissing neem, kunnen heel veel mensen sterven” Uiteindelijk doet Petrov het niet.
* Hij meldt dat er sprake is van een vals alarm en blijft op zijn post. Zijn inschatting blijkt correct: het waarschuwingssysteem heeft gefaald.
* De VS valt niet aan. Petrov kan het navertellen en de Russen houden hun nucleaire wapens op zak.
* “Ik weigerde schuldig te zijn aan het starten van de Derde Wereldoorlog,” zo vertelt Petrov later. “Als ik de verkeerde beslissing had genomen , zouden heel veel mensen gestorven zijn.”
* Ook de meeste experts zijn het er over eens dat Petrov ons met zijn acties een Derde Wereldoorlog heeft bespaard. Want als Petrov zijn superieuren had gewaarschuwd, hadden die,volgens experts, niet getwijfeld, maar direct de Russische nucleaire wapens ingezet. Met alle gevolgen van dien.
* Maar wat waren de vijf stippen dan wel? Zeker geen nucleaire wapens. Onderzoek suggereerde dat het Russische waarschuwingssysteem zonlicht weerkaatste van op grote hoogte.
* Het verhaal van Petrov verdween in de doofpot. Het verhaal legde ook het falende Russisch systeem bloot. En Russen lopen niet graag met hun mislukkingen te koop.
* Bijna tien jaar later wordt het verhaal van Petrov toch publiek goed. Vrijwel onmiddellijk wordt Petrov als een held bejubeld.
* Zelf ziet hij dat niet zo. Hij blijft er nuchter bij. “Ik ben geen held. Ik was alleen op het juiste moment op de juiste plek.”
* Stanislav Petrov leeft nog. Maar niet zoals we dat van helden gewend zijn. Geen villa met een dikke auto voor de deur en bewonderaars aan hun voeten. Petrov is niet alleen een vergeten held, maar ook een beetje een verguisde held.
* In eerste instantie waren zijn superieuren dankbaar voor zijn beslissing, maar later ontving Petrov een bolwassing, omdat hij het incident niet helemaal correct in het logboek beschreven had. Een beloning kreeg hij niet.
-Petrov neemt de Dresden-prijs in ontvangst.- Afbeelding: Friends of Dresden
* De wereld zag het gelukkig anders. Hij ontving meerdere awards en kon op grote persbelangstelling rekenen. Begin dit jaar nog ontving de zeventiger de Dresden-prijs en 25.000 euro voor het redden van de planeet… Ere wie ere toekomt !!