Paus en universiteit Leuven
Het is geen toeval dat er deze dagen plots in sommige Vlaamse historische tijdschriften gewezen wordt op het bekende maar nu verbazingwekkende schrijven van rector Van Waeyenberg uit november 1936!!!!
Aan alle universiteiten waren er voor het eerst inschrijvingen van meisjesstudenten , en hoe graag de KULeuven dat ook via zijn rector had tegengehouden of verboden …..dat ging blijkbaar niet meer….Ook in Leuven zouden er meisjesstudenten komen….
Daarom schreef de rector dan maar een brief daarover aan “bijna iedereen” , een brief die nu bij het pausbezoek weer bovengehaald wordt , nu de houding van de kerk tegenover vrouwen en het priesterambt nog steeds helemaal niet opgelost is!!!
De rector drukt de studenten (mannelijk) op het hart dat zij in Leuven zijn om te studeren en dat zij de raad moeten volgen van hun college professoren en hun leven moeten laten leiden door 3 grote deugden , studieijver , soberheid en “kuischheid”.Zo lang de jongens aan de colleges waren was het grote gevaar dezer tijden , namelijk de VROUW ( in hoofdletters) voor hen een gesloten boek .
Aan de universiteit gekomen staan zij alleen tegenover dit gevaar….
De meisjesstudenten komen hier aan de universiteit te staan te midden van een vreemde , ja vijandelijke wereld .Daarom zeg ik tot hen :” weest indachtig de parabel der wijze en dwaze maagden en zorgt ervoor dat uw olielamp steeds blijft branden .
En dan somt de rector de verboden op: het is ten strengste verboden dat studenten en meisjesstudenten samen op straat wandelen , met elkaar andere dan wetenschappelijke gesprekken voeren , en ook dan moeten de gesprekken tot een minimum herleid worden . De meisjesstudenten zijn verplicht steeds zedig gekleed te zijn , liefst donkere kleuren. Korte mouwen zijn ten strengste verboden , evenals decolleté , geverfde lippen , gepoederde wangen en gepolierde nagels , want alle uiterlijk schoon is verderfelijk voor den Heer.
De meisjesstudenten moeten steeds met twee over straat te gaan , de kortste weg te nemen .Onnoodig te herhalen dat het nooit mag gebeuren dat zij met studenten naar de cursus gaan of dezelfde verlaten.
De meisjesstudenten zullen vooraan zitten .Zij zullen door hun houding , hun naarstigheid en stilzwijgendheid hun aanwezigheid doen vergeten aan de studenten , voor wie zij geen afleiding mogen betekenen in het ijverig volgen van de geleerde woorden der heeren professoren …..
En zo gaat het nog twee paragrafen verder…..om te eindigen met de wens :
Indien deze schikkingen met tucht en liefde gevolgd worden, dan zullen wij gelukkig zijn het onze er hebben toe bijgedragen om te komen aan onze geliefde Alma Mater tot de strenge , scherpe en weldoende scheiding der geslachten .
Wanneer je dit nu leest….kun je niet meer geloven …dat die man nog rector was toen mijn generatie in het begin van de zestiger jaren aan die universiteit opdaagde. De oorlog had dan al wel wat plooien anders gestreken maar van Mgr Van Waeyenberg waren wij toch een beetje bang .