15 NOVEMBER ‘KONINGSDAG’

Vandaag 15 november is het Koningsdag. Oorspronkelijk het ‘Naamfeest van Zijne Majesteit de Koning’ genoemd.

*  Koningsdag werd in den beginne gevierd met kerkelijke overheden. Pas in 2001 werd deze in wezen religieuze plechtigheid vervangen door een burgerlijke.

Hoe de plechtigheden er vandaag gaan uitzien, werd niet meegedeeld. Vorig jaar was er geen viering omwille van corona. Voor twee jaar ging het er als volgt aan toe …

* In de voormiddag was er , op initiatief van de kerkelijke overheid , nog steeds het Te Deum in de kathedraal van St. Michiel & St.Goedele.

Op deze plechtigheid waren de leden van de koninklijke familie aanwezig. Hunne Majesteiten Koning Albert en Koningin Paola en Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Lorenz woonden toen het Te Deum bij.

***  Het koningspaar zelf was, en zo hoort het ook,  niet aanwezig op de plechtigheden.

* De plechtige zitting vond ‘s middags plaats in het parlement, eveneens in aanwezigheid van leden van de koninklijke familie en van prominente genodigden, en bestond uit toespraken, getuigenissen en de huldiging van verdienstelijke landgenoten.

* Op Koningsdag werden –  net als op 8 april , de geboortedag van koning Albert I (en van mij, hihi) onderscheidingen in de nationale orden uitgereikt.

* In federale overheidsdiensten en sommige andere openbare diensten hebben de ambtenaren een vrije dag. Ook in het leger is Koningsdag een feestdag , net als voor de universiteit Gent.

***  Koningsdag is ook de officiële feestdag van de Duitse Gemeenschap van België.

*** Nog een weetje … Koning Leopold II van België werd op 15 november 1902 beschoten door de Italiaanse anarchist Gennaro Rubino. Lees hieronder meer , of druk rood …

AANSLAG OP KONINGSDAG

Koning Leopold II van België en de andere leden van de koninklijke familie werden op 15 november 1902 beschoten door de Italiaanse anarchist Gennaro Rubino toen zij terugkeerden van het jaarlijkse Te Deum in de kathedraal van Sint-Michiel en Sint-Goedele in Brussel.

Gennaro Rubino was werkloos en geradicaliseerd. Hij noemde zichzelf anarchist, maar was waarschijnlijk erg in de war. Met de aanslag in Brussel wilde hij een daad stellen om zijn trouw te bewijzen aan de anarchistische zaak.

Op 15 november 1902 vertoonde de vaak in het buitenland verkerende Leopold II zich dus weer eens in het openbaar in Brussel. Gennaro Rubino stond in de Koningsstraat, maar toen hij de stoet met de koetsen zag naderen was de anarchist erg onhandig.

Hij kon zijn pistool niet snel genoeg uit zijn jaszak krijgen en de eerste koets met de koning was al voorbij toen hij zijn pistool kon richten. Rubino riep “Leve de sociale revolutie! Leve de anarchie!” en schoot enkele keren op de derde koets.

De kogels misten de hoogwaardigheidsbekleders. Niemand raakte gewond bij de mislukte moordaanslag. Gennaro Rubino werd direct overmeesterd door omstanders. De politie moest snel tussenbeide komen om te beletten dat hij ter plekke werd gelyncht.

Gennaro Rubino werd tijdens zijn proces in februari 1903 schuldig bevonden en tot levenslang veroordeeld. In gevangenschap schreef hij herinneringen en een verdediging van zijn daad.

Wellicht werd hij door het gevangenisregime gekraakt. Gennaro Rubino werd krankzinnig en overleed op 14 maart 1918 in de gevangenis van Leuven aan de Spaanse griep.

De onhandige Rubino was zeker niet dom en zeer begaan met het lot van anderen. Bovendien was hij een heel belezen man. De vertalingen die hij als autodidact in de gevangenis maakte, van het Italiaans naar het Frans, waren uitstekend.       (met dank aan Ruud van Capelleveen)

Wat gebeurde ooit op 14 nov ?

1666 – De eerste bloedtransfusie ooit wordt uitgevoerd door Richard Lower.

1969 – NASA lanceert de Apollo 12 naar de Maan. Het is de tweede maanlanding van het Apolloprogramma.

Op ons aller Wikipedia vonden we dat op 14 oktober 1066 de Slag bij Hastings plaatsvond. De slag tussen een Normandisch-Frans leger onder leiding van hertog Willem I van Normandië en een leger onder leiding van de Angelsaksische koning Harold II.

De slag is vernoemd naar de Engelse plaats Hastings, maar vond in werkelijkheid ongeveer tien kilometer ten noordwesten van Hastings plaats, waar nu de naar de slag genoemde plaats Battle ligt.

De uitkomst van de Slag bij Hastings was een beslissende Normandische overwinning, de eerste en belangrijkste stap in de Normandische verovering van Engeland.

De exacte aantallen van de deelnemers aan de slag zijn onbekend. Schattingen gaan van ongeveer 10.000 voor Willem en ongeveer 7.000 voor Harold.

De samenstelling van de legers is duidelijker…het Engelse leger bestond voor de helft uit infanterie, de rest was gelijkelijk verdeeld tussen cavalerie en boogschutters.

Meer ? Op rood drukken !

SCHEIDING van NOORD EN ZUID

Onze voorouders konden nog twisten op hoog niveau over hemel en hel. En maakten daar een staatszaak van. Lees maar …

In 1566 , tien jaar na de troonsafstand van Keizer Karel V in 1556, was er ‘de Beeldenstorm’ . In 1585 spijtig gevolgd door ‘de val van Antwerpen’. Wat meteen ook de start werd van de definitieve scheiding tussen Noord (de Republiek) en Zuid (Filips II Spanje) was.

Voor de echt definitieve afscheiding was het nog wachten op 1648 en de ‘Vrede van Munster’.

*   Maar eer het zo ver was, had op 13 november 1618 de synode van Dordrecht plaats. Die duurde liefst tot 29 mei 1619 en moest een einde maken aan het conflict tussen remonstranten en contra-remonstranten.

*   Het woord synode komt van het oude Griekse woord voor samenkomst.

*   In 1618 had de Republiek een wapenstilstand met Spanje gesloten, ‘het 12-jarig Bestand’ zou later blijken. Omdat het even rustig was op de slagvelden, kwamen een aantal tegenstellingen binnen de Republiek bloot te liggen. Een van de grote twistpunten was religieus van aard en ging over de voor-bestemdheid van de mens. Had God al van te voren bepaald wie in de hemel kwam en wie niet?

*   De landelijke kerkvergadering die bekend werd onder de naam synode van Dordrecht begon op 13 november 1618 en duurde tot 29 mei 1619. De Synode van Dordrecht veroordeelde het arminianisme.

°  De arminianisten  deelden de mening van hoogleraar Arminius  die zei dat God ‘niet bij de geboorte’ bepaalde of een schepsel naar de hemel of hel zou gaan.

°  De contra-remonstanten  volgden de andere godgeleerde Gomarus . Die zag geloof als een gevolg van goddelijke genade en niet als een menselijke verdienste.

Uiteindelijk werd het arminianisme veroordeeld.

*  In Dordrecht werd ook besloten om de hele bijbel uit het Hebreeuws en het Grieks (de oorspronkelijke talen van de Bijbel) in het Nederlands te vertalen. De Nederlandse vertaling, die pas in 1637 klaar was, leverde een belangrijke bijdrage aan de eenheid en het karakter van de Nederlandse taal.

*  De Bijbel kreeg de naam Statenvertaling omdat de Staten-Generaal de vertaling bekostigde en autoriseerde. 

En het zuiden ? Dat bleef nog geruime tijd onder de  Spaanse knoet.

Salah Abdeslam kreeg levenslang

Salah Abdeslam werd veroordeeld tot een levenslange celstraf zonder de mogelijkheid om ooit nog vrij te komen, voor zijn aandeel in de aanslagen in Parijs van 13 november 2015 , 7 jaar geleden en bij vele lezers wellicht ook vergeten. Toch even het geheugen opfrissen…

* Tot dat strenge oordeel kwamen de rechters van het assisenhof in de Franse hoofdstad na een proces dat zo’n 10 maanden duurde. Met Abdeslam stonden nog 19 anderen terecht, die ook schuldig werden bevonden.

* Salah Abdeslam was een hoofdbeschuldigde op het terrorismeproces in Parijs. Hij was de enige van de 10 terroristen die de aanslag van 13 november overleefde.

* Zelf had hij tijdens het proces verklaard dat hij niemand gedood of verwond heeft. Zijn bommengordel was ook niet afgegaan. Naar eigen zeggen had hij zich op het laatste moment bedacht, maar experts hebben aangetoond dat de bommengordel defect was.

* Abdeslam ontkende dat hij een moordenaar was, maar volgens de rechters maakte hij wel degelijk deel uit van het konvooi van de dood, dat op 13 november 2015 een bloedbad heeft aangericht in Parijs, hoewel zijn doelwit niet met zekerheid kon worden bepaald.

* Abdeslam kreeg als mededader de zwaarst mogelijke straf, zoals die was gevraagd door de aanklager: levenslang zonder de mogelijkheid om nog vrij te komen.

* De zwaarste straf werd ook uitgesproken voor 5 beschuldigden die niet aanwezig waren op het proces, wellicht kwamen ze om op het terrein in Syrië.

* “Vrij uitzonderlijke straffen, maar het waren de zwaarste terreuraanslagen die Frankrijk ooit heeft gekend”, vertelde VRT-journaliste Caroline Van den Berghe vanuit Parijs.

* Ook Mohamed Abrini, bekend als “de man met het hoedje” van de aanslag in Brussel, is schuldig bevonden voor onder meer lidmaatschap aan een terreurgroep en medeplichtigheid aan doodslag en poging tot doodslag.

* Abrini was betrokken bij de voorbereiding van de aanslag in Parijs, reed samen met de terroristen mee naar de Franse hoofdstad en haalde wapens op. Abrini kreeg ook levenslang, waarvan hij minstens 22 jaar moet uitzitten.

* De meeste veroordeelden mogen ook nooit meer een voet in Frankrijk zetten.

* Mohamed Bakkali, die zorgde voor onderduikadressen voor de terroristen, kreeg 30 jaar cel opgelegd. Daarvan moet hij zeker twee derde uitzitten. Ook Osama Krayem en Sofien Ayari kregen die straf.

* Hamza Attou, een vriend van Salah Abdeslam, kreeg 4 jaar cel. Hij reed in de nacht na de aanslagen samen met Mohammed Amri naar Parijs om Abdeslam op te halen en terug naar ons land te brengen. Amri zelf werd veroordeeld tot een celstraf van 8 jaar.

* De meeste veroordeelden mogen ook nooit meer een voet in Frankrijk zetten.

* Van een beschuldigde, Faris Kharkhach, de Marokkaan die opgroeide in het Brusselse, oordeelden de rechters dat er geen sprake is van een terroristisch karakter. Hij is wel veroordeeld tot 2 jaar cel voor misdadige bendevorming.

* De Marokkaan bezorgde valse Belgische identiteitsdocumenten aan de terroristen. Drie mannen die werden veroordeeld tot een celstraf, waren eerder al vrijgelaten uit hun voorlopige hechtenis en moeten niet meer terug naar de cel.

* Het proces in Parijs duurde zo’n 10 maanden, maar met de uitspraak viel niet per se definitief het doek. Er is namelijk nog beroep mogelijk en de kans is groot dat er iemand van de vele partijen wel degelijk beroep zal aantekenen.

Speurder naar oorlogsmisdadigers

Van de eerste – naar de tweede wereldoorlog overstappen is slechts een bruggetje doen van amper 20 jaren. Een oorlog die in het teken stond van de totale uitroeiing van het Joodse ras. Hitler en zijn nazi’s gingen daarin erg ver, maar werden na vijf jaar oorlog helemaal uitgeteld.

Simon Wiesenthal  (1908-2005) wijdde zijn leven aan het opsporen van nazi-misdadigers.

Amper 20 jaar na het einde van W0 I, was het opnieuw prijs op het oude continent. Hitler en Co joegen een Europees -, zelfs wereldrijk na , zonder Joden. Alles was daarvoor geoorloofd.

* De Jood Simon Wiesenthal (l) overleefde liefst twaalf concentratiekampen. Op miraculeuze wijze ontsnapte hij verschillende keren aan de dood. In mei 1945 werd hij bevrijd uit het concentratiekamp Mauthausen.

* Al tijdens zijn gevangenschappen in de concentratiekampen verzamelde Simon Wiesenthal gegevens over de gruweldaden van de kampbewaarders.

* Na zijn bevrijding overhandigde hij de Amerikaanse autoriteiten een lijst met ongeveer honderd namen van oorlogsmisdadigers. Het begin van de verzameling gegevens over oorlogsmisdadigers waarmee hij de rest van zijn leven zou werken.

* Wiesenthal richtte in Wenen een kantoor in dat lange tijd betaald werd door de Mossad, de Israëlische Geheime Dienst.  Bovendien kreeg hij een onkostenvergoeding van ongeveer driehonderd dollar per maand.

* Wiesenthal hielp de Mossad niet alleen bij het opsporen van oorlogsmisdadigers. Hij verschafte ze ook informatie over Duitse raketingenieurs die voor Egypte werkten en hij voorkwam dat de Fransen in 1949 voormalige nazi-officieren naar het pro-Franse Syrië smokkelden.

* Adolf Eichmann, de belangrijkste oorlogsmisdadiger die door de Mossad met hulp van Simon Wiesenthal werd opgespoord, was de organisator van de Holocaust.

* In 1948 zette Wiesenthal de Mossad voor het eerst op het spoor naar Eichmann. Vergeefs. In 1953 ontdekte Wiesenthal Eichmann opnieuw. Pas in 1960 ging de Israëlische geheime dienst tot actie over in Buenos Aires.

* Adolf Eichmann werd in Argentinië gearresteerd en in het geheim overgebracht naar Israël, waar hij tijdens een spectaculair proces tot de doodstraf werd veroordeeld. Na de veroordeling van Adolf Eichmann, kwam Wiesenthal met het boek ‘Ich jagte Eichmann’, waarin hij volgens velen te veel eer naar zich toehaalde.

* Wiesenthal geloofde niet in collectieve schuld. Oorlogsmisdaden werden volgens hem gepleegd door individuen en niet door volkeren. “Eichmann handelde niet uit een blinde gehoorzaamheid. Hij deed wat hij juist achtte te doen.” Daarom bleef Wiesenthal verbeten zoeken naar oorlogsmisdadigers.

* Na een lange zoektocht van Wiesenthal kon in 1963 ook Karl Josef Silbermann opgespoord worden. Silbermann was de politieagent, die de familie van Anne Frank arresteerde.

* In 1970 kon Franz Stangl, de commandant van Treblinka, worden opgepakt. Drie jaar later werd Hermine Braunsteiner, de kindermoordenares van Majdanek, die in New York leefde, aan Duitsland uitgeleverd.

* Simon Wiesenthal was geen systematische onderzoeker. Hij moest het vooral hebben van zijn goede geheugen, toeval en briljante ingevingen. Uiteraard speelde ook volharding een belangrijke rol bij het opsporen van oorlogsmisdadigers.

* Vaak liep een onderzoek op niets uit of duurde het jaren voordat een succes geboekt kon worden. Wiesenthal kreeg weinig hulp. Veel landen, zoals de Verenigde Staten van Amerika en Duitsland waren niet geïnteresseerd in de vervolging van oorlogsmisdadigers. Vaak eindigden rechtszaken in vrijspraak wegens gebrek aan bewijs eindigden.

* In zijn boeken en autobiografieën vertelde Wiesenthal verschillende verhalen over zijn leven en de jacht op oorlogsmisdadigers. Hij werd beschuldigd van bedrog.

* Zo beweerde Wiesenthal in de oorlog ook in Auschwitz te zijn geweest. De waarheid was echter dat hij wel in een trein naar het vernietigingskamp Auschwitz heeft gezeten, maar dat hij daar door een verkeerde koppeling van wagons nooit terecht is gekomen.

* In de jaren zestig groeide Simon Wiesenthal uit tot het morele geweten van hen die de herinnering aan de Holocaust levend hielden. Wiesenthal ontving vele onderscheidingen. Hij overleed op 20 september 2005 op 96-jarige leeftijd in Wenen en werd begraven in Israël.

(Met dank aan Ruud van Capelleveen – AbsoluteFigures.nl)

DEN DIKKE VAN RIKSKE

* Als 6-jarige moest ik , in gezelschap van mijn oudste zus, dit gruwelijk gebeuren van op de keukentafel meemaken. Van verdoofd slachten was nog lang geen sprake. Eerst kreeg het arme beest een paar mokerslagen met een voorhamer op zijn kop. Maar toen den dikke van Rikske , onze huisslachter, zijn mes in het vreselijk jankende varken stak, ging mijn licht uit en seconden later lag ik tussen zetel en tafelpoot helemaal van mijne klot (zoals dat toen heette) op de koude vloer. Vrijwel iedereen kwam me later een beetje uitlachen voor die slapte.

* Later op de dag hing het opengesperde beest op een ladder in de keuken. Uitzweten, werd me verteld. Maar dat zweten begreep ik niet. Telkens ik er voorbij moest, naar de stal toe, bekroop me een soort medelijden met het nu dode varken dat ik haast dagelijks hielp voeren. Zulk einde had ik dat knorbeest niet durven wensen.

* Bij valavond moest ik nog vlug om extra darmen naar het slachthuis bij den Huf. In het café deed ik mijn bestelling terwijl Jef van Trees en zonen een pint dronken na een dag van zware arbeid in het slachthuis. Ik wou me daar verder niets bij voorstellen. Bloed, kak en co waren niet echt mijn ding.

* Thuis stond alles klaar om een berg pensen te maken. Af en toe was het mijn beurt om de pensenmolen te bedienen. Van dan af kon ik de vreselijkste toestanden van vanmorgen al een beetje van me afzetten. Een winter lang aten we dagelijks een stuk van ons varken. Ik trachtte me wijs te maken dat hij zodoende nog een stuk van de familie bleef. Vervlogen tijden.

10 november …

* In de nacht van 9 op 10 november 1938 kwam het tot een ongekende geweldsuitbarsting tegen de Joden in Duitsland. Deze bloedige nacht wordt de Kristallnacht genoemd. In Berlijn herinnert het Holocaust Gedenkteken aan de verschrikkingen die volgden.

* De Brandenburger Tor stond in Oost-Berlijn. Het Rijksdaggebouw stond in West-Berlijn. De Berlijnse Muur stond daar tussen.

* Na de hereniging van Duitsland werd de muur op de meeste plaatsen afgebroken. Op sommige plekken is de plaats van de voormalige muur in het wegdek weergegeven.

* Op 10 november 1989, een dag na de val van de Berlijnse Muur, werd de Glienicker Brücke in Potsdam weer geopend.

Kristallnacht

De Kristallnacht (ook wel Nacht van het gebroken glas) was een door de nazi’s georganiseerde actie (pogrom) gericht tegen het Joodse deel van de Duitse bevolking.
.
De Kristallnacht vond plaats in de nacht van 9 op 10 november 1938.
.
 In heel Duitsland werden Joden en hun bezittingen aangevallen. Er werden 1400 synagogen in brand gestoken en gesloopt.  7500 winkels en bedrijven van Joden werden vernield. Ook Joodse huizen, scholen, begraafplaatsen en ziekenhuizen moesten het ontgelden.
.
 Het werd de brandweer verboden om de branden te blussen. Volgens eerste verslagen werden tijdens de Kristallnacht 96 Joden op straat vermoord. Ook in Oostenrijk en Sudetenland werden Joden aangevallen en hun bezittingen vernield.
.
 Meer recente onderzoeken stellen het aantal echter op meer dan 400 Joden die tussen 7 en 13 november vermoord of tot zelfmoord gedreven werden.
.
 Voegt men hierbij het aantal doden in de concentratiekampen waar direct na 10 november ongeveer 30.000 joodse jongere en gezonde mannen werden opgesloten, dan komt men bij een getal van meer dan 1400. Nazipropagandaminister Joseph Goebbels wordt gezien als het brein achter de Kristallnacht.
.
Kop in De Banier van 11 november 1938 (Delpher)
    Kop in De Banier van 11 november 1938 (Delpher)
.

* De naam Kristallnacht verwijst naar het vele glaswerk dat tijdens deze aanvallen werd vernield. Van joodse zijde werd later bezwaar gemaakt tegen deze eufemistische benaming, gegeven de ernst van de gebeurtenissen. (uit Wikipedia)

1 25 26 27 28 29 95