de Koreaanse Oorlog (1950)

de Koreaanse Oorlog (1950)
Amerikaanse mariniers tijdens gevechten in Seoul, september 1950

Op 25 juni 1950 vielen Noord-Koreaanse troepen in opdracht van de autoritaire leider Kim Il Sung het zuidelijk deel van het Koreaanse schiereiland binnen. De Koreaanse Oorlog – ook wel eens de enige ‘hete oorlog’ van de Koude Oorlog genoemd – was daarmee officieel begonnen.

* De premier van de communistische volksrepubliek wilde de twee Korea’s verenigen tot één communistische staat. De troepen van Kim Il Sung boekten aanvankelijk grote successen. Het zuiden was duidelijk niet voorbereid op de aanval.

* Al op de eerste oorlogsdag nam de VN-Veiligheidsraad een resolutie aan waarin de aanval van het noorden sterk werd veroordeeld.

* Binnen enkele maanden wisten de Noord-Koreanen vrijwel het gehele Zuid-Koreaanse grondgebied in handen te krijgen. Ook de Zuid-Koreaanse hoofdstad Seoul werd bezet.

Lees hier verder over de Koreaanse Oorlog (1950-1953)

Verder op 25 juni:

een pakkend oorlogsverhaal

Het gebeurde kort voor kerst in (mijn geboortejaar) 1943 , in het midden van W.O.II. Een Amerikaanse B-17 bommenwerper keerde zwaar gehavend terug van een missie boven Duitsland.

* Het toestel was een gemakkelijke prooi voor de toegesnelde Messerschmitt BF-109. Maar in plaats van het vijandige toestel neer te schieten, koos de Duitse piloot er voor om zijn Amerikaanse medemensen te sparen.

* De Amerikaanse bommenwerper van het type B-17, ook wel Flying Fortress genoemd, was onderdeel van de 379th Bomber Group en gestationeerd op de RAF-basis Kimbolton in Engeland.

* De gezagvoerend piloot was de 21-jarige 2de luitenant Charlie Brown (?!). Hij en zijn bemanning waren groentjes, het was hun eerste missie boven Duitsland.

* Op de terugweg werd Browns toestel op de grond gespot door de Duitse piloot Oberleutnant Franz Stigler die net zijn Messerschmitt Bf-109 aan het tanken was.

* De Luftwaffe-officier maakte onderdeel uit van het Jagdgeschwader 27 en was in tegenstelling tot zijn Amerikaanse opponenten in de B-17 met meer dan 20 kills geen groentje. Hij steeg op met zijn toestel en zette de achtervolging in.

* In plaats van het vuur te openen op de bommenwerper, groette Stigler zijn angstige Amerikaanse opponent.

* De Duitser verklaarde na de oorlog dat het tegen zijn principes in ging om een zo gehavend toestel met haar gewonde bemanning neer te halen. Het zou voor hem hetzelfde zijn geweest als schieten op iemand aan een parachute.

* Hij probeerde de Amerikanen te laten landen op een Duitse luchtvaartbasis, maar toen dat niet lukte escorteerde hij de B-17 tot aan de Noordzee. Met een laatste groet vertrok de Duitser daarna.

* Charlie Brown slaagde erin zijn toestel in Engeland aan de grond te zetten. Het werd hem echter verboden te vertellen over hoe de Duitse piloot hem en zijn bemanning had gespaard, want dit zou positieve gevoelens voor vijandige piloten op kunnen roepen.

 De Amerikaan overleefde de oorlog en keerde terug naar de V.S., waar hij verschillende functies bekleedde binnen de luchtmacht en overheid.

* Aan het eind van de jaren ’80 begon Charlie Brown een zoektocht naar de Duitse piloot die hem en zijn bemanning gespaard had. Die bleek ook nog in leven te zijn en geëmigreerd naar Canada. In 1990 ontmoetten ze elkaar voor het eerst na de oorlog.

*** Het was voor beide mannen een emotioneel treffen. Voor Brown voelde het alsof hij werd herenigd met een broer die hij veertig jaar niet had gezien.

* Brown prees de menselijkheid van Stigler en wees erop dat als iemand zijn dappere actie indertijd had gerapporteerd, hij dit met een dubbel doodsvonnis had moeten bekopen.

* Stigler verklaarde dat hij Brown tijdens hun treffen in 1943 niet had gezien als een vijand, maar als … een medemens.

Brown en Stigler overleden allebei in 2008, respectievelijk op 87-jarige en 92-jarige leeftijd.           (met dank aan Historiek)

Proces van Neurenberg

.

Op 20 november 1945 ging het Proces van Neurenberg van start. De Neurenbergprocessen werden na de Tweede Wereldoorlog gehouden om oorlogsmisdadigers van het Derde Rijk te berechten.

* Nog voor het einde van de Tweede Wereldoorlog besloten Winston Churchill en Jozef Stalin dat de misdaden van het nazi-regime niet onbestraft mochten blijven.

* Tijdens een conferentie in Londen, kort na de ineenstorting van Hitlers Derde Rijk, werd door vertegenwoordigers van de geallieerde landen besproken welke aanklachten er tegen welke verantwoordelijken zouden geformuleerd worden.

* Van 20 november tot 1 oktober 1946 stonden tijdens het Proces van Neurenberg tweeëntwintig kopstukken van het nazi-regime terecht.

* Figuren als Joachim von Ribbentrop, Hermann Göring, Albert Speer en Ernst Kaltenbrunner werden uitvoerig aan de tand gevoeld. Hitler, zijn vrouw Eva Braun en enkele getrouwen kozen voor zelfmoord

* Onderzocht werd in hoeverre de verdachten zich schuldig hadden gemaakt aan o.m. oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid.

* Negentien van hen werden veroordeeld. Twaalf kregen de doodstraf .

** (foto/tekst bewerkt uit ‘Historiek’)

Speurder naar oorlogsmisdadigers

Van de eerste – naar de tweede wereldoorlog overstappen is slechts een bruggetje doen van amper 20 jaren. Een oorlog die in het teken stond van de totale uitroeiing van het Joodse ras. Hitler en zijn nazi’s gingen daarin erg ver, maar werden na vijf jaar oorlog helemaal uitgeteld.

Simon Wiesenthal  (1908-2005) wijdde zijn leven aan het opsporen van nazi-misdadigers.

Amper 20 jaar na het einde van W0 I, was het opnieuw prijs op het oude continent. Hitler en Co joegen een Europees -, zelfs wereldrijk na , zonder Joden. Alles was daarvoor geoorloofd.

* De Jood Simon Wiesenthal (l) overleefde liefst twaalf concentratiekampen. Op miraculeuze wijze ontsnapte hij verschillende keren aan de dood. In mei 1945 werd hij bevrijd uit het concentratiekamp Mauthausen.

* Al tijdens zijn gevangenschappen in de concentratiekampen verzamelde Simon Wiesenthal gegevens over de gruweldaden van de kampbewaarders.

* Na zijn bevrijding overhandigde hij de Amerikaanse autoriteiten een lijst met ongeveer honderd namen van oorlogsmisdadigers. Het begin van de verzameling gegevens over oorlogsmisdadigers waarmee hij de rest van zijn leven zou werken.

* Wiesenthal richtte in Wenen een kantoor in dat lange tijd betaald werd door de Mossad, de Israëlische Geheime Dienst.  Bovendien kreeg hij een onkostenvergoeding van ongeveer driehonderd dollar per maand.

* Wiesenthal hielp de Mossad niet alleen bij het opsporen van oorlogsmisdadigers. Hij verschafte ze ook informatie over Duitse raketingenieurs die voor Egypte werkten en hij voorkwam dat de Fransen in 1949 voormalige nazi-officieren naar het pro-Franse Syrië smokkelden.

* Adolf Eichmann, de belangrijkste oorlogsmisdadiger die door de Mossad met hulp van Simon Wiesenthal werd opgespoord, was de organisator van de Holocaust.

* In 1948 zette Wiesenthal de Mossad voor het eerst op het spoor naar Eichmann. Vergeefs. In 1953 ontdekte Wiesenthal Eichmann opnieuw. Pas in 1960 ging de Israëlische geheime dienst tot actie over in Buenos Aires.

* Adolf Eichmann werd in Argentinië gearresteerd en in het geheim overgebracht naar Israël, waar hij tijdens een spectaculair proces tot de doodstraf werd veroordeeld. Na de veroordeling van Adolf Eichmann, kwam Wiesenthal met het boek ‘Ich jagte Eichmann’, waarin hij volgens velen te veel eer naar zich toehaalde.

* Wiesenthal geloofde niet in collectieve schuld. Oorlogsmisdaden werden volgens hem gepleegd door individuen en niet door volkeren. “Eichmann handelde niet uit een blinde gehoorzaamheid. Hij deed wat hij juist achtte te doen.” Daarom bleef Wiesenthal verbeten zoeken naar oorlogsmisdadigers.

* Na een lange zoektocht van Wiesenthal kon in 1963 ook Karl Josef Silbermann opgespoord worden. Silbermann was de politieagent, die de familie van Anne Frank arresteerde.

* In 1970 kon Franz Stangl, de commandant van Treblinka, worden opgepakt. Drie jaar later werd Hermine Braunsteiner, de kindermoordenares van Majdanek, die in New York leefde, aan Duitsland uitgeleverd.

* Simon Wiesenthal was geen systematische onderzoeker. Hij moest het vooral hebben van zijn goede geheugen, toeval en briljante ingevingen. Uiteraard speelde ook volharding een belangrijke rol bij het opsporen van oorlogsmisdadigers.

* Vaak liep een onderzoek op niets uit of duurde het jaren voordat een succes geboekt kon worden. Wiesenthal kreeg weinig hulp. Veel landen, zoals de Verenigde Staten van Amerika en Duitsland waren niet geïnteresseerd in de vervolging van oorlogsmisdadigers. Vaak eindigden rechtszaken in vrijspraak wegens gebrek aan bewijs eindigden.

* In zijn boeken en autobiografieën vertelde Wiesenthal verschillende verhalen over zijn leven en de jacht op oorlogsmisdadigers. Hij werd beschuldigd van bedrog.

* Zo beweerde Wiesenthal in de oorlog ook in Auschwitz te zijn geweest. De waarheid was echter dat hij wel in een trein naar het vernietigingskamp Auschwitz heeft gezeten, maar dat hij daar door een verkeerde koppeling van wagons nooit terecht is gekomen.

* In de jaren zestig groeide Simon Wiesenthal uit tot het morele geweten van hen die de herinnering aan de Holocaust levend hielden. Wiesenthal ontving vele onderscheidingen. Hij overleed op 20 september 2005 op 96-jarige leeftijd in Wenen en werd begraven in Israël.

(Met dank aan Ruud van Capelleveen – AbsoluteFigures.nl)

Bürgerbräukeller in München

Op 8 november 1939 explodeert er een bom in de Bürgerbräukeller in München. De man die de bom geplaatst heeft, Georg Elser, hoopt dat Adolf Hitler bij de aanslag om het leven zal komen.

Hitler spreekt in 1939 in de Bürgerbräukeller. Hij verlaat het gebouw eerder dan gepland. De door Georg Elser in het pand geplaatste bom ontploft wel, maar Hitler is dan al vertrokken.

* Elser verzette zich tegen het nationaalsocialisme en probeerde Hitler in 1939 uit de weg te ruimen. Hij wist dat Hitler in november dat jaar een toespraak zou houden in de Bürgerbräukeller in München om daar de mislukte staatsgreep van 1923 te herdenken.

* Elser verzamelde explosieven, wist een bom samen te stellen en verborg die met een tijdsontsteker in de Bürgerbräukeller.

* De aanslag mislukte door stom toeval. Hitler en zijn staf vertrokken eerder uit de Bürgerbräukeller dan verwacht, omdat er vanwege slecht weer niet per vliegtuig maar met de trein naar Berlijn teruggereisd werd. Bij de aanslag kwamen acht mensen om het leven en raakten 63 mensen gewond. Hitler was echter ongedeerd.

* Elser werd kort na de aanslag gearresteerd, gemarteld en naar een concentratiekamp gedeporteerd. Kort voor het eind van de Tweede Wereldoorlog 9 april 1945, werd hij in Dachau op bevel van Hitler geëxecuteerd.  (met dank aan Historiek)

“STEENROTSEN” van LUDO HELSEN

Ludo Helsen schreef op zijn 76ste een boek. En niet zomaar eentje. “Steenrotsen” is de titel. Een naam waarbij we ons iets maar ook niets kunnen voorstellen. De schrijver noemt het fictie, opgebouwd met stukjes echte, onvervalste feiten. En dat is het ook.

(foto Gerda Broeckx -schepen van Cultuur- en Hilde – vrouw van Ludo) )

*** Het verhaal is geïnspireerd op de echte vlucht van zijn vader voor de bezetter, enkele weken na de geboorte van Ludo begin juni 1944, en op een proces-verbaal uit de nalatenschap van zijn vader.

*** Gisteren 6 okt gaf Ludo Helsen in Bib-Laakdal tekst en uitleg bij het tot stand komen van dit werk…Clem , de ontwerper van de mistige flap, was er ook, en kreeg nog maar eens een bloemetje van de auteur en de andere aanwezigen.

* Het prille begin van het verhaal speelt zich af op de plaats die op het kadaster bekend staat als “Steenrotsen” en die vele lezers zullen herkennen. Daar begint en eindigt alles …Clem, de ontwerper van de kaft, was er ook.

* ” Twee broers worden in het begin van de 21ste eeuw als bij toeval geconfronteerd met een eigenaardige, eerder minuscule gebeurtenis uit het leven van hun vader op het einde van WO II.

* Om te achterhalen wat er zou kunnen gebeurd zijn, slagen ze er na geruime tijd in door te dringen tot de septemberdagen van 1944. Een tijd van collaboratie en repressie.

* Bij die zoekactie zijn familieleden betrokken maar ook onverwacht anderen die de sleutel van het geheim met zich meedragen. Waarom een Poolse parachutist , een hele Poolse familie en de zoon van een vermiste Duitse officier hen op weg brengt naar Polen en … Zuid-Frankrijk. En hen bijna tot wanhoop brengt om het mysterie te doorgronden … leest u wellicht in één adem uit.

* De hele speuractie speelt  zich af tegen een achtergrond van een kerk die met noodzakelijke hervormingen draait in een erg herkenbaar land waarvan de motor sputtert door minder geslaagde staatshervormingen.”

***  Ludo Helsen noemt zijn boek “Steenrotsen”. Een sterk staaltje fictie opgebouwd uit stukjes onvervalste feiten uit de geschiedenis. Het verhaal is geïnspireerd op de echte vlucht van zijn vader voor de bezetter, enkele weken na de geboorte van Ludo begin juni 1944 én op  een proces-verbaal uit de nalatenschap van zijn vader (overleden in 1958). Het prille begin van het verhaal speelt zich af in “Steenrotsen” (een oude kadasterbenaming) en daar eindigt het ook.

***  Ludo Helsen studeerde in Leuven Wijsbegeerte  en Letteren, Germaanse filologie. Een groot deel van zijn loopbaan was hij openbaar actief in diverse grote projecten van streekontwikkeling. En, o ja, het boek leest als een echte detectiveroman.

***  Ook de hele buitenkant van het boek is van Laakdalse makelij. De kaft werd ontworpen door Clem Verbiest , die al vele mooie dingen in de ‘Gazet van Laakdal’ heeft gerealiseerd.

Heel wat professionals uit de boekenstiel en ook Ludo, de schrijver, getuigen dat het ontwerp van Clem een van de mooiste is dat ze de laatste jaren hebben gezien , en de auteur is er heel gelukkig mee !

(foto Ludo en een duo aandachtige luisteraars)


**  Rest mij alleen nog te vertellen dat het boek van pakweg 350 pagina’s leest als … een echte detectiveroman. Een aanrader in eigen beheer voor de wel erg democratische prijs van € 20 , af te halen aan de Oude Geelsebaan in Veerle of in een aantal boekenwinkels in de buurt of via steenrotsen@hotmail.com

BELGIE EN WO I

4 augustus 1914  viel het Duitse keizerlijke leger België binnen. Het was de eerste oorlog voor ons land sinds 1831, maar toch kwam de invasie niet onverwacht. De gevolgen zouden echter erg zwaar zijn.   Jos De Greef – (bewerkt)

 

 

* Sinds 1831 had ons land geen oorlog meer gekend. Tijdens de Frans-Duitse Oorlog van 1870 en 1871 had België wel massaal gemobiliseerd, maar tot een inval was het toen niet gekomen.

* In de zomer van 1914 dachten velen dat de storm ook nu wel zou gaan liggen, maar ze hadden beter moeten weten. Al tien jaar eerder was de Belgische overheid op de hoogte gebracht dat Duitsland plannen had om via België Frankrijk binnen te trekken bij een oorlog.

* In 1913 had de Duitse keizer Wilhelm II (foto) onze koning Albert I nogmaals gewaarschuwd dat Duitsland onze neutraliteit niet zou eerbiedigen en dat ons land niets kon beginnen tegen een Duitse overmacht.

* Daarom had België in 1909 de dienstplicht ingevoerd voor één zoon per familie, in 1913 een algemene dienstplicht.

* Eerder waren ook grote fortengordels opgericht rond de strategisch belangrijke steden Luik, Namen en Antwerpen om een aanval te ontraden.

* Toch maakte de regering zich geen illusies: bij een Duitse aanval zou het Belgische leger zich op bevel van koning Albert I terugplooien op de linkeroever van de Maas.

 

Van crisis tot invasie

In de zomer van 1914 liet de Europese crisis ook België niet onberoerd. Op 31 juli 1914, enkele dagen na het uitbreken van vijandelijkheden tussen Oostenrijk-Hongarije en Servië, werd in België een algemene mobilisatie afgekondigd.

* In totaal had ons land nu ruim 200.000 militairen onder de wapens. Aan de westgrens van Duitsland stonden evenwel bijna een miljoen beter uitgeruste Duitse militairen.

* Die Duitsers trokken op 1 augustus ‘s avonds Luxemburg binnen als openingszet op het westelijk front. De dag ervoor had koning Albert I nog een keer een brief geschreven naar de Duitse keizer om hem te vragen alsnog de neutraliteit van ons land te respecteren.

* Op 2 augustus om 19 uur ontving de Belgische minister van Buitenlandse Zaken Julien Davignon een ultimatum: Duitsland vroeg de Belgische regering de toestemming om ongehinderd door ons land naar Frankrijk te trekken. Bij een weigering zal België als een vijand worden behandeld.

* Er was nu geen weg meer terug. De Belgische ministerraad, voorgezeten door de koning, besliste zeer duidelijk de Duitse eis af te wijzen en liet dat op 3 augustus ‘s ochtends weten aan Duitsland.

Op mars naar Luik en een eerste bloedbad

* Om 8.30 uur in de ochtend van 4 augustus 1914 trokken de eerste Duitse eenheden in Gemmenich, nabij Aken, over de grens richting Luik.

* Om 10 uur viel de ruiter Antoine Fonck (2e Regiment Lanciers) als eerste Belgische soldaat. Om 12 uur vroeg de regering in Brussel steun aan Frankrijk en Groot-Brittannië om de aanval af te weren. 

* Het keizerlijke Duitse leger trok snel op tot Visé aan de Maas. Daar vonden ze de brug opgeblazen en werden ze beschoten toen ze probeerden een noodbrug over de Maas aan te leggen. Twee rijkswachters en twee Belgische soldaten en enkele tientallen Duitsers sneuvelden.

* Uit woede voor die felle weerstand doodden de Duitsers enkele burgers. De dag erop vonden in verscheidene dorpen moordpartijen plaats.

* In Soumagne werden meer dan honderd burgers vermoord en honderd huizen verwoest. Op 8 augustus werd het stadje Herve platgebrand.

* Ook in de omliggende dorpen werden tientallen Belgische burgers gedood, sommigen met de kogel, anderen met het zwaard of met bijlen.

* Het was een voorafspiegeling van nog meer wreedheden tegen de burgerbevolking die alle verzet moesten ontmoedigen. Visé, Aarschot, Tamines, Dinant en Leuven zouden volgen.

* Vluchtelingen zouden de gruwelverhalen spoedig verspreiden over de rest van het land.

* In de avond van 5 augustus begon de Duitse aanval op de Luikse fortengordel met artilleriegeschut. De eerste grote slag, die om Luik, was begonnen.

* Intussen had de Britse regering in de avond van 4 augustus Duitsland een ultimatum gesteld: het moest binnen 24 uur België ontruimen, anders zouden beide landen in oorlog zijn. Zo geschiedde: de oorlog in het Westen was nu echt begonnen…

N- en Z-Korea sluiten wapenstilstand (1953)

Op 27 juli 1953 werd er een wapenstilstand gesloten tussen Noord- en Zuid-Korea. Het eiland was al sinds 1950 verwikkeld in een burgeroorlog tussen het noorden en het zuiden . Een oorlog die ook wel de enige ‘hete oorlog’ van de Koude Oorlog werd genoemd.

* Bij het sluiten van de wapenstilstand werd o.m. afgesproken dat er een demarcatielijn (foto) en een gedemilitariseerde zone moest komen.

* De grens tussen beide landen loopt sindsdien ruwweg langs de 38ste breedtegraad en verschilt amper van de grens die voor het uitbreken van de oorlog tussen beide gebieden was getrokken.

* Winnaars kende de Koreaanse Oorlog niet, wel veel slachtoffers. Hoeveel burgers en militairen door de oorlog precies omkwamen is onbekend. De Verenigde Staten zeggen ruim 30.000 man te hebben verloren en China houdt het aantal dodelijke slachtoffers op 145.000.

** In deze oorlog waren ook vrijwilligers van de partij, gedreven door avontuur en geld. Veerle kende één vrijwilliger. Hij keerde gezond terug uit wat bij momenten de hel voorstelde.

*** Noord- en Zuid-Korea herstellen communicatieverbindingen

* Noord- en Zuid-Korea hebben in 2020, op de vooravond van het 68ste demarcatiejaar, de hotline tussen beide landen hersteld. Jammer genoeg is intussen weer een jaartje voorbij en is er van vrede nog lang geen sprake.

** Die telefoonlijn werd in juni 2020 reeds alweer gesloten door het noorden. Kort daarna werd ook een gedeeld kantoor in de gedemilitariseerde zone door de Noord-Koreanen opgeblazen. Het kantoor moest de samenwerking tussen beide landen verbeteren, het opblazen ervan betekende lange tijd het einde van officiële contacten tussen beide landen.

* De leiders van beide landen, de Noord-Koreaanse Kim Jong-un en de Zuid-Koreaanse president Moon Jae-in, hebben sinds april vorig jaar wel persoonlijke brieven uitgewisseld om de relatie tussen de twee landen te verbeteren. Ze zijn overeengekomen om als eerste stap de hotline te herstellen, aldus het presidentiële kantoor van Zuid-Korea in een verklaring.

* De twee leiders kwamen ook overeen om het wederzijdse vertrouwen tussen beide Korea’s zo snel mogelijk te herstellen en de relatie weer voort te zetten. Voorlopig nog zonder resultaat.

 

* Leestip: De Koude Oorlog (1945-1991) – Samenvatting & Tijdlijn
* Lees ook: Koreaanse Oorlog (1950-1953)

 

             *** Verder nog op 27 juli

 

  • 1866 – De eerste telegraafkabel tussen Amerika en Europa is gelegd.
  • 1890 – Vincent Van Gogh schiet zichzelf in de borst met een pistool. Aan zijn verwondingen overlijdt hij twee dagen later, op 29 juli 1890.
  • 1955 – Oostenrijk wordt onafhankelijk, de grote mogendheden beëindigen de bezetting.
  • 1986 – Meesterknecht Greg LeMond uit de Verenigde Staten verslaat zijn Franse kopman Bernard Hinault en wint voor de eerste keer de Ronde van Frankrijk.
  • 1990 – De laatste Deux Chevaux (geitje) rolt van de lopende band in de Citroën-fabriek in Portugal.

Dit alles en nog veel meer in …  Historiek

Gavrilo Princip start W.O. 1

De Bosniër Gavrilo Princip werd door de moord op aartshertog Franz Ferdinand van Oostenrijk in een klap bekend. En meer dan 100 jaar later …  nog niet vergeten. De moord zou immers het startschot worden van de Eerste Wereldoorlog .

* Gavrilo Princip vertrok  in 1912 naar Belgrado om te studeren. Hij sloot zich ook aan bij ‘De Zwarte Hand’, een geheime Bosnisch Servische socialistische beweging die streefde voor de aansluiting van Bosnië en Herzegovina bij Servië.

* Bij het Servische leger wordt Princip echter geweigerd wegens te klein en te zwak.

* In maart 1914 raakt bekend dat aartshertog Franz Ferdinand eind juni een bezoek gaat brengen aan Bosnië.

Princip beraamt met enkele leden van ‘De Zwarte Hand’ een aanslag.

Van de leiding krijgen de aanslagplegers enkele handwapens, zes bommen en cyanidecapsules waarmee ze zich, als ze gepakt worden, konden zelfmoorden.

* De leiding van de bende wou de aanslag op het laatste moment afblazen, maar dat bericht bereikte Princip en zijn drie vrienden niet op tijd.

***… Ze staan opgesteld langs de route waar Franz Ferdinand voorbij komt. Een van hen gooit een bom naar de auto. De bom stuitert op de dichtgevouwen linnen kap van de wagen en rolt onder de auto die achter die van Franz Ferdinand rijdt.

* De bom gaat af en verwondt drie officieren. De bommengooier wordt door de politie ingerekend en verdwijnt in de nevelen van de tijd.

* De cyanidecapsule die Princip haastig inslikt, blijkt echter niet te werken. Ontmoedigd geven de overige vrienden van Princip het op. Princip zelf blijft in de stad rondhangen.

* Franz Ferdinand van zijn kant wil zijn programma aanvankelijk gewoon verderzetten, bedenkt zich en geeft aan dat hij eerst de drie gewonde officieren in het ziekenhuis wil bezoeken.

* De route naar het ziekenhuis loopt deels langs de route die Ferdinand op de heenweg heeft gereden. Halverwege de rit geeft de chef van de veiligheidsdienst aan dat er een andere route moet worden genomen.

* De auto waarin de aartshertog zit, houdt even halt, precies op de plek waar Princip staat te wachten … Hoe naïef kan het noodlot zijn ?

* De Bosniër bedenkt zich niet, springt op de auto en schiet twee keer. Hij doodt niet alleen Franz Ferdinand maar ook zijn vrouw. Princip slikt snel de cyanidecapsule maar … wegens te oud werkt het gif ook nu weer niet.

 

  • foto ‘Arrestatie van Gavrilo Princip kort na de aanslag op Franz Ferdinand’

* Princip wordt overmeesterd en veroordeeld tot twintig jaar dwangarbeid. Gavrilo Princip sterft reeds enkele jaren later, op 28 april 1918. In de gevangenis liep hij een tuberculosebesmetting op.

* Na de aanslag blijft het enkele weken stil. Wenen overlegt in die periode met Duitsland. Op 23 juli 1914 stelt Oostenrijk een ultimatum aan Servië.

* De Serviërs moeten de verantwoordelijkheid van de aanslag op zich nemen en Oostenrijkse politieagenten op haar grondgebied toelaten om de moordzaak tot op de bodem uit te pluizen.

* Servië accepteert de eisen, maar staat op zijn beurt geen politieagenten toe op hun territorium. Oostenrijk verbreekt 2 dagen later, op 25 juli de diplomatieke betrekkingen met het land. Een sneeuwbaleffect volgt , er heerst overal beroering en … de Eerste Wereldoorlog wordt een feit.

** Princip blijkt letterlijk en figuurlijk het startschot voor de Eerste Wereldoorlog te hebben gegeven. Erger kan je niet herinnerd worden.   (met dank aan Wikipedia)

1 2 3