10 februari lijkt wel een dode dag op evenementenkalenders. Niet één is bruikbare kost om de lezers van GvL te bekoren. Daarom zocht ik toevlucht op – de scheurkalender – en zag met lichte verbijstering dat 10 februari is toegewijd aan de Heilige Maagd Scholastica. Scholastica … de naam alleen al.
* Als oude kroegtijger weet ik natuurlijk wat ‘schol’ is, maar daar kwam ik geen voet mee verder. Dan maar even het internet op, meer speuren en uitkomen bij … de Nederlandse Dionysiusparochie.
* De heilige vrouw Scholastica is een zusje van de latere heilige Benedictus. Volgens sommige mensen is ze zelfs zijn tweelingzus. In elk geval houdt ze veel van haar broer. Ze wil hem in alles naäpen.
* Als Benedictus in de eenzaamheid gaat wonen, wil zij dat ook.
* Wanneer Benedictus voor zijn broeders in Subiaco kloosters sticht, komt er voor Scholastica onderaan de berg ook een klooster.
* Trekt Benedictus naar Monte Cassino, dan bouwt hij ook voor Scholastica een armzalig kloostertje. Daar wordt Scholastica de eerste abdis. Zo heeft Scholastica als eerste de regel van Benedictus voor vrouwen ingevoerd.
* Scholastica krijgt gauw volgelingen. Ze is een echt voorbeeld voor de vrouwen. Ze bidden veel, maar vergeten de mensen niet. Met veel liefde zorgt Scholastica voor de zieken en de armen. Vaak ook bidt Scholastica voor de mensen die slecht leven. Ze doet veel boete opdat God die mensen zal helpen.
* Er is één dag in het jaar waarop Scholastica zich heel erg verheugt. Want op die dag komt haar broer naar haar toe. Dan bidden ze samen, en praten over God en over de mooie dingen van het leven. Over de laatste ontmoeting van Scholastica en Benedictus bestaat een mooi verhaal…
* Scholastica voelt dat ze haar broer deze dag voor de laatste keer heeft gezien. Het was een heerlijke dag. Maar nu valt de avond snel en Benedictus maakt zich klaar voor het vertrek. Scholastica smeekt hem tot de volgende morgen te blijven. Benedictus antwoordt: “Een monnik kan toch onmogelijk de nacht buiten het klooster doorbrengen.”
* Benedictus wil dus zelf heel trouw zijn aan zijn regel. Die verbiedt dat vrouwen in de cellen van de monniken komen. Daarom ook heeft Benedictus nooit toegestaan dat zijn zus bij hem in het klooster kwam wonen.
* Benedictus is klaar voor vertrek naar zijn klooster. Tenminste, dat denkt hij. Want op dat ogenblik laat Scholastica haar hoofd op tafel vallen en begint ze heel erg te huilen. Heel stil vraagt ze aan O.L.Heer ervoor te zorgen dat Benedictus niet weg kan gaan.
* Het is de hele dag stralend weer geweest en ook nu nog is er geen wolkje aan de lucht. En wat denk je dat er gebeurt?
Scholastica is nog niet uitgebeden of de lucht wordt pikkedonker. Het begint heel hard te donderen, de regen valt met bakken uit de hemel. Daar kan Benedictus onmogelijk door.
* Een beetje boos zegt Benedictus: “Moge God je vergeven wat je hebt gedaan.” Maar zonder blikken of blozen antwoordt Scholastica: “Ik heb van jou wat verlangd, maar je hebt het geweigerd. Daarom heb ik het aan God gevraagd en die heeft het me gegeven.”
Benedictus is heel verbaasd over de macht van het gebed van zijn zus. Hij blijft de hele nacht bij haar. Samen bidden ze psalmen en andere gebeden en praten veel over God.
* Vroeg in de morgen nemen broer en zus afscheid van elkaar. Scholastica is bedroefd omdat ze weet dat ze haar broer hier op aarde nooit meer zal zien. En ze krijgt gelijk.
* Drie dagen later ziet Benedictus de ziel van Scholastica als een duif de hemel binnenvliegen. Een paar dagen later komt men hem vertellen dat Scholastica gestorven is.
En nog markanter: ze ging de hemel binnen precies op het uur dat Benedictus de duif de hemel zag binnenvliegen. Dat gebeurde in het jaar 542…
* Begrijp je nu waarom Scholastica vaak wordt afgebeeld als abdis in een zwart kloosterkleed en met het boek van de regel in haar hand. Meestal is er op de afbeelding ook een duif te zien.
* De mensen roepen Scholastica vaak aan om bescherming tegen onweer. Ook als ze regen nodig hebben, bidden de mensen tot Scholastica. Zo simpel is dat.
