Wat gaat er toch allemaal verkeerd in dit land?

  VUREN KEEK NAAR HET NIEUWS. 222

.

  Ivan De Vader keek daarnet weer met zijn gekende blik de huiskamer in . Hij geniet er duidelijk steeds meer en meer van wanneer hij iets zoals dat van vandaag kan meedelen .Nu ging het over de tevredenheid van de Vlamingen over het politieke beleid .Dadelijk zag ik aan zijn gezicht dat de uitslag was : HELEMAAL NIET tevreden.
   Ik ben blijven luisteren , ook omdat ik zelf vele vragen had beantwoord van de universiteit van Antwerpen en partners , en naar de uitslag van iets waar je zelf een half uur hebt gebogen gezeten over de vragen , moet je dan ook wel even luisteren naar het resultaat.
  Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat die vragen niet altijd even gemakkelijk te beantwoorden waren .. .zodat ik er veel heb beantwoord met het suggestie-antwoord dat in het midden stond : “misschien wel , misschien niet “ of iets gelijkaardigs
  Ik weet nu van De Vadder dat de algemene tendens is : de mensen zijn niet tevreden over het politieke beleid .Wat hij daar nog allemaal gaat uithalen horen wij de volgende dagen wel. Hij wil de spanning er in houden en ons meesleuren tot zijn MAX .
  Als laatste gaat hij binnen enkele dagen vertellen hoe het stemgedrag van de mensen zal zijn en hoeveel er met de verkiezingen de brui gaan aan geven en gaan thuisblijven , tenminste waar het gaat over de gemeenteraadsverkiezingen .
  Dat optreden duwde bij mij iets naar achter dat ik al een paar dagen even wou bekijken , namelijk een vrije tribune in Knack ,geschreven of ondertekend door een tiental liberale jongeren .Het ging over iets zeer belangrijks , namelijk over onze fundamentele VRIJHEDEN. Die jongeren hebben hun bedenkingen geformuleerd in voorbereiding van een ideologisch congres van hun partij.
  Fijntjes beschreven zij hoe sinds jaren onze fundamentele rechten werden afgebouwd . Wij mogen niet meer zeggen wat wij willen , aan de ene kant door de radicalen uit de woke-beweging die ons zeggen en denken willen herschrijven , aan de andere kant door een rechts populisme dat een aantal zaken uit het debat wil houden.
  Verder hebben ze het ook over de veiligheid waar sinds de terreuraanslagen de slinger is doorgeslagen en wij individueel meer en meer overal gevolgd worden .Zelfs de politie werd betrapt met het gebruik van illegale gezichtsherkenningstechnieken…..
   En zo gaat het verder. De tijd van de pandemie heeft sommige instanties doen denken dat zij maar konden blijven verbieden , en die instanties waren dan vaak niet eens politici , maar virologen of ambtenaren!
   Om kort te zijn …de liberale jongeren hebben de knuppel in het hoenderhok gegooid! En terecht !
Wanneer ik aan hun voorbeelden terugdenk, word ik nog steeds droevig van die sadistische onzin van enkele jaren geleden , toen in een koude nieuwjaarsnacht kinderen maar EEN van hun ouders mochten binnenlaten….Welk brein heeft zoiets uitgevonden????
   En waarom koppel ik nu die onvrede -boodschap van De Vadder aan die liberale jongeren?
Omdat het ene heel veel met het andere te maken heeft…..
De liberalen zijn ver weggegleden van hun oorspronkelijke reden van bestaan? Maar zijn zij de enigen?
   Het antwoord op die retorische vraag is natuurlijk “NEEN , zij zijn niet de enigen ! En dan hebben wij meteen ook een deel van de redenen gevonden van de ontevredenen waarover de volgende dagen in het nieuws nog gesproken wordt.
Louis VUREN

Dag van de Overwinning

“Vandaag in de geschiedenis”
 -Dag van de Overwinning (1945)-
Militaire parade op het Rode Plein in Moskou, 2005

° Rusland viert ieder jaar op 9 mei de Dag van de Overwinning. Het land staat dan stil bij de overwinning op nazi-Duitsland en herdenkt ook de grote opofferingen die er tijdens de Tweede Wereldoorlog, in Rusland ook wel de Grote Vaderlandse Oorlog genoemd, moesten worden gebracht.

° De oorlog kostte naar schatting 26,6 miljoen inwoners van de voormalige Sovjet-Unie het leven. Met de ondertekening van de Duitse overgave kwam er op 9 mei een eind aan de bloedige oorlog.

° Ieder jaar wordt tijdens de Dag van de Overwinning een grote militaire parade gehouden op het Rode Plein in Moskou.

Nog op 9 mei:

          * 1927 – Canberra vervangt Melbourne als hoofdstad van Australië.

  • 1957 – Paul-Henri Spaak wordt secretaris-generaal van de NAVO.
  • 1962 – De Beatles tekenen hun eerste contract met EMI Parlophone.

Rivier Grote Laak krijgt oorspronkelijke meanders terug

Vorige week lazen wij en hoorden wij het nieuws over de Grote Laak . De rechttrekking die er meer dan een halve eeuw geleden werd uitgevoerd gaat ongedaan worden gemaakt en de meanders van vroeger worden weer hersteld .
Die oude meanders bestaan nog als afzonderlijke percelen waarvan er een aantal eigendom zijn van de gemeente Laakdal.
Ze zijn daardoor gemakkelijk weer te vinden , maar ze zouden ook anders “vrij eenvoudig” terug te vinden zijn . Dat heeft me iemand ongeveer vijftig jaar geleden getoond. Hij wandelde toen de oude en met aarde en slib dichtgemaakte meanders af met een geigerteller. Dat is een toestel dat de radio-activiteit opspoort. Het was een tijd dat de zorg om veilige lozingen maar pas begon en dat niemand er een goed inzicht in had . Een aantal jaren daarna is er aan die vervuiling en ook aan die radio-activiteit van de Laak hard gewerkt , maar aan de oude meanders is bij mijn weten dan niets gedaan.
Ik wijs daar nu maar op omdat ik hoop dat de initiatiefnemers nu de aarde en andere materie die nu uit die meanders gaat komen zullen wegvoeren naar een speciale stortplaats voor gevaarlijke stoffen , of dat ze die materie minstens onderzoeken .En dus hoop ik dat dit bericht overbodig zal zijn!
LH

Atomiumbouwer Frans Cools

ATOMIUM BRUSSEL  WT ’58

Frans Cools in 2019, thuis in Tessenderlo.

Frans Cools in 2019, thuis in Tessenderlo. © Jan De Meuleneir/Photo News

Negentien maanden hebben Looienaar Frans Cools en zijn mannen, werknemers van het staalconstructiebedrijf ‘Ateliers de Jambes-Namur’, erover gedaan om het Atomium in Brussel te bouwen. Een stalen gevaarte van 102 meter hoog en 2 400 ton zwaar. Een pronkstuk.

** Ook dank aan HN voor een deel van de reportage van 15 april 2008 –schrijver niet gevonden. Een aantal boeiende passages uit zijn werk…

* Ingenieur André Waterkeyn mag dan wel het Atomium getekend hebben, hij heeft er nooit zijn handen aan vuil gemaakt. Dat hebben de arbeiders gedaan die het gevaarte van 2 400 ton bol na bol in de hemel hebben gehangen.

Frans Cools (overleed onlangs op z’n 93ste) uit Tessenderlo was de werfleider van het Atomium.

* Negentien maanden lang was hij er in de weer, dag en nacht (of het scheelt niet veel). Op donderdag 17 april 1958 om twee uur ‘s morgens was het imposante bouwwerk klaar. Alleen het asfalt rondom moest nog worden gelegd.

* Enkele uren later, om negen uur ‘s morgens, opende koning Boudewijn de Wereldtentoonstelling. Hij schudde handjes met de man die de laatste hand had gelegd aan het Atomium. Dat was – wat dacht u – niet Frans Cools, maar die kerel met zijn asfaltmachine…

Hoe komt een jonge arbeider uit de Kempen op de werf van het Atomium terecht?

* ‘Bij Les Ateliers de Jambes-Namur zochten ze jonge mensen voor de  metaalbouw wilden leren om er te werken.
Frans Cools slaagde glansrijk en werd werfleider.

* ‘In 1954 werd ik als werfleider naar Belgisch Congo gestuurd, om er een 780meter lange brug te leggen over de Congostroom . In 1955 kwam de technische directeur van Jambes-Namur naar Congo. Hij had een vaag schemaatje mee van het Atomium. En vragen of ik het Atomium wilde bouwen. Ja, dus. In 1956 heb ik gauw nog een schachttoren gebouwd voor de mijn van Zwartberg, en daarna zijn we aan dat Atomium begonnen.’

* ‘Dat Atomium…een ijzerkristal zoveel miljard keer vergroot. Ja, wie kon zich daar iets bij voorstellen? Op de eerste maquette bleek dat het uitvergrote ijzerkristal niet zelfstandig zou kunnen staan. Daarom heeft Waterkeyn er drie steunpoten bij getekend, de zogenaamde bipoden (waarin de buitentrappen werden verwerkt).’

* ‘Het Atomium bouwen was een avontuurlijke onderneming. De bouw van het Atomium hebben we, zonder kranen, helemaal van binnenuit gedaan. En zonder steigers!’

* ‘Het kon niet spectaculair genoeg zijn. Als we op grote hoogte aan de buitenkant van het Atomium moesten werken, zaten we met maximaal vier man in een bak die aan een winch hing. We hingen letterlijk aan een katrol en werden gewoon naar boven getrokken. ‘

* ‘Hoogtevrees heb ik nooit gekend. Gelukkig niet. Eigenlijk waren we alpinisten. We klauterden van poutrel naar poutrel. We hebben nooit één accident gehad. Is dat niet verwonderlijk?’

*** Heeft Frans Cools negentien volle maanden aan het Atomium gewerkt?   ‘Bah neen. Het gebeurde dat we twee maanden stillagen omdat de geprefabriceerde stukken die her en der voor ons in ateliers werden gemaakt niet klaar geraakten. De laatste negen maanden heb ik wel non-stop gewerkt: weekdagen, weekends en feestdagen.’

*** Alle dagen kwamen groepen het Atomium in aanbouw bekijken. Frans Cools: ‘En koning Boudewijn! Hij is zeven keer komen kijken. Hij kwam altijd incognito.’

* ‘Toen de Expo openging, was één bol aan de binnenkant nog niet helemaal in orde. Terwijl beneden duizenden mensen de ogen uit hun kop keken, zaten wij in die bol 23.000 bouten aan te schroeven. Omdat we niet meer met werfwagens het Expoterrein op mochten, moesten we die bouten en al ons materieel honderden meters te voet tot bij het Atomium brengen.’

* ‘Mensen vragen mij wel eens of het mij verbaast dat het Atomium er vandaag nog staat. Het was toch gebouwd om maar zes maanden mee te gaan? – Ja, dat is waar. Maar we hebben toen de allerbeste materialen gebruikt. We hebben hoge weerstandsbouten gebruikt – géén klinknagels! – en gelast met in ons hoofd: dit mag niet kapot. Ja, we hebben toen gebouwd alsof het ging om een constructie voor de eeuwigheid.’

* ‘Ik ben nog vaak teruggekeerd naar het Atomium, tijdens de Expo en ook daarna. Door het Atomium kreeg Jambes-Namur zoveel werk dat ze het bijna niet konden bijhouden. Ik heb nog veel werven gesuperviseerd, veel grotere werven. Die van het viaduct van Vilvoorde bijvoorbeeld. Maar ze waren nooit meer zo spectaculair als het Atomium.’

* ‘Nu is het Atomium vernieuwd. Vooral aan de binnenkant is het niet meer zoals vroeger. De sfeer is een beetje weg. Ik heb het Atomium gebouwd, maar als ik het vandaag wil bezoeken, moet ik telkens … een ticketje kopen…’

Aanslag op de IJzertoren

Aanslag op de IJzertoren
Plaats Vlag van België Kaaskerke
Datum 16 maart 1946
Tijd 2 uur ‘s nachts
Wapen(s) springlading
Dader(s) 4 militairen van DOVO

* In de nacht van 15 op 16 maart 1946 vond in Kaaskerke bij Diksmuide een aanslag op de IJzertoren plaats. Bij de bomaanslag vielen er géén doden of gewonden maar werd de IJzertoren volledig vernield.

* De vernieling had een grote impact in katholieke kringen van het naoorlogse België. Het monument was eerder, in juni 1945 al, het doelwit geweest van een aanslag.

20141109 IJzertoren terrain 02.jpg

De eerste IJzertoren op de affiche voor de IJzerbedevaart van… 1939

De resten van de oude toren (voorgrond) en de nieuwe toren (achtergrond)

De Pax (vrede) poort

* In de jaren voor de Tweede Wereldoorlog had het VNV de feitelijke controle gekregen over de IJzerbedevaarten. Het pacifistisch karakter maakte meer en meer plaats voor anti-Belgisch nationalisme.

* Andere democratische organisaties waren niet meer welkom op de plechtigheid. De IJzertoren en de bedevaarten werden hierdoor het symbool van Vlaams-nationalisme.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog organiseerde het IJzerbedevaartcomité evenementen in en rond de toren. Hierbij waren Duitse officieren aanwezig en namen Vlaamse oostfronters het woord. De voorzitter van het IJzerbedevaartcomité, Frans Daels, liet zich tijdens deze evenementen positief uit over de Nieuwe Orde. Daels had aan het oostfront ook een hospitaaleenheid ingericht voor het Vlaams Legioen.

* Op die manier was de IJzertoren voor velen een symbool van collaboratie met de vijand geworden en had het IJzerbedevaartcomité zich “verbrand” aan de collaboratie.

* Meteen na het einde van oorlog richtte de gerechtelijke repressie zich tegen deze collaborateurs maar de populaire en de politieke reactie richtte zich ook tegen de Vlaamse Beweging in haar geheel, of op bepaalde plaatsen, zoals in Brussel en elders langs de taalgrens, tegen alles wat Nederlandstalig was.

* Op het moment van de aanslag was Frans Daels gevlucht naar Zwitserland en zaten veel leden van het comité in de gevangenis.

* Een paar maanden later werd Daels door de Belgische Krijgsraad bij verstek ter dood veroordeeld. De priester-dichter Cyriel Verschaeve, van wie de verzen ‘Hier liggen hun lijken…” zou datzelfde jaar eveneens bij verstek ter dood veroordeeld worden.

* Op 16 maart 1946 omstreeks 2 uur ‘s nachts ontplofte de springlading die was aangebracht aan de IJzertoren in Kaaskerke. Kaaskerke was op dat moment een afzonderlijke gemeente aan de IJzer bij Diksmuide. Bij deze aanslag stortte de toren volledig in, maar vielen géén doden of gewonden.

* Voor de inwoners van het nabijgelegen Diksmuide was dit niet echt een verrassing. De IJzertoren was tijdens de Tweede Wereldoorlog een “toren van de schande” geworden door de link met de collaboratie. Op 16 juni 1945 was er al een aanslag gepleegd met dynamiet op de toren. Toen bleef de schade beperkt.

Reacties

De toren was omstreden en de reacties op de vernietiging waren over het algemeen negatief.  Vooral langs Vlaams katholieke zijde was er veel opschudding.

* De IJzertoren werd beschouwd als een Vlaams en christelijk symbool. Daarnaast was het ook een oorlogsbegraafplaats. In de crypte van de toren lagen enkele Vlaamse frontsoldaten. De Vlaamse katholieke kranten spraken zonder meer van heiligschennis.

* De negatieve reacties bleven niet beperkt tot Vlaamsgezinden. Ook pro-Belgische Vlaamse katholieken traden op als verdedigers van de IJzertraditie. Op 20 maart 1946 , vier dagen na de ontploffing, organiseerden Leuvense universiteitsstudenten reeds een betoging voor eerherstel.

* De verontwaardiging over de aanslag was zo groot dat dit een nieuw elan gaf aan de IJzerbedevaarten.

* Meteen na de vernieling deden de meest verregaande hypothesen de ronde. Radicale Vlaamsgezinden beweerden dat zowat het hele Belgische establishment achter deze anti-Vlaamse aanslag zat. Maar bewijzen daarvoor ontbraken.

* Een Franstalige krant vroeg zich zelfs af of de toren niet door VNV’ers was opgeblazen met als doel de sympathie voor het Vlaams-nationalisme weer te verbeteren.

Onderzoek

* Joseph Delaere, onderzoeksrechter in Veurne, startte de dag zelf een onderzoek wegens “aanslagen bij middel van ontplofbare stoffen met politiek karakter” op de IJzertoren. Aan het politiek motief van de aanslag kon moeilijk getwijfeld worden.

* De wijze waarop de aanslag gebeurde wees op een professionele aanpak. In het monument waren honderden kilo’s aan dynamiet aangebracht. De explosie spleet de toren van binnenuit waardoor de kruiskop bovenaan loodrecht was neergestort. Dit leidde tot de totale vernietiging van de toren.

* Het onderzoek verliep zeer moeizaam wegens gebrek aan getuigen of bewijzen. Pas in 1948 kon de onderzoeksrechter na een aantal tips en grondig speurwerk twaalf verdachten aanwijzen. Negen van hen werden in voorlopige hechtenis gehouden en moesten al na een maand vrijgelaten worden wegens gebrek aan bewijzen.

* Daarnaast was er ook tegenwerking in het onderzoek door de procureur-generaal van Gent, Hermann Bekaert die meerdere malen naar Veurne afzakte om onderzoeksrechter Delaere te beïnvloeden.

* Op 2 juni 1951 besliste de Gentse kamer van inbeschuldigingstelling de twaalf verdachten buiten vervolging te stellen. Dit arrest werd later door het Hof van Cassatie bijgetreden.

* Procureur-generaal Hermann Bekaert werd in 1952 geschorst voor ernstige beroepsfouten omwille van ongeoorloofde tussenkomsten in de zaak. Bekaert was actief geweest in het verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog. De procureur-generaal is de enige die gestraft werd in het onderzoek naar de aanslagen.

Wederopbouw

* In 1950 werd door de toenmalige homogene CVP–regering-Duvieusart 15 miljoen BF vrijgemaakt voor de bouw van een tweede grotere IJzertoren. Van de ruïne van de eerste toren bleef alleen de crypte bewaard. Met het puin van de toren werd de Pax-poort gebouwd.

* De bouw van de nieuwe en grotere Ijzertoren begon in 1951. Met de talrijke giften kon de nieuwe en grotere IJzertoren worden ingewijd op de IJzerbedevaart van 22 augustus … 1965.

Onze gemeente en de Geschiedenis van Vlaanderen

Dag allemaal ! Vorige week hebben wij ons zowat aangesloten bij de TV-uitzending over de Geschiedenis van Vlaanderen . Wij bekeken wat wij met de beeldenstorm te maken hebben gehad . Gisteravond ging het over de opstanden op het einde van de 18e eeuw tot 1830 . Even werd er ook wat gezegd over de Boerenkrijg .

Een van de voornaamste redenen van die opstand was het invoeren van de dienstplicht . Voor de eerste keer werden jonge mannen verplicht soldaat te worden en moesten ze daardoor in de Franse Tijd ver van huis gaan vechten . En vechten was nooit zonder risico . Een aantal van die soldaten sneuvelden . Zo ook een aantal van de dienstplichtigen van onze huidige gemeente.

Wij hebben het daar ooit al eens over gehad… Omwille van de uitzending gisteren kom ik daar nog even op terug . Een tijd geleden heb ik een aantal van die gesneuvelden weergevonden

Mijn eerste lijst is er een van de Veerlese overledenen , vaak ver van huis…

Hopelijk is daar in een of andere familie toch nog iets mondeling over verder verteld en doet dat een belletje rinkelen…Indien er iets rinkelt …..deel het dan mee aan de Gazet van Laakdal aub…..

Wel kan het zijn dat de echte naam hier min of meer vervormd doorkomt . Hoe werd hij voor de officiële lijst van gesneuvelden meegedeeld en door wie ? En hoe werd hij in het Frans geschreven?

–Valbock Henri ,( bij deze familienaam is de optekenaar al onzeker, en de kans dat hij helemaal juist is , is klein.) Hij overlijdt in het militair hospitaal van Mainz op 8 maart 1814, doodsoorzaak is koorts.Hij is 24 jaar.
–Aerts Cretien. Overlijdt in het ziekenhuis van Keulen op 13 juli 1813. Geen doodsoorzaak gemeld , hij is dan 21 jaar.
–Avorthes Jan , overlijdt in het Sint-Janshospitaal van Burgos aan koorts op 25 april 1813 . Geen leeftijd vermeld .
–Oppenbrover Jozef , overlijdt op 23 december 1809 aan koorts in het militaire hospitaal van Madrid, er wordt geen leeftijd vermeld, de naam zal waarschijnlijk wel Hoppenbrouwer(s) zijn geweest
–Wellens Ferdinand sterft ook aan koorts op 19 augustus 1809 in het militaire hospitaal van Straatsburg.
–Verbeeck Marq , overlijdt eveneens aan koortsen op 17 december 1806 in het militair hospitaal van Landsberg.
–Van Dijk Henri is als dienstplichtige gelegen in Walcheren en overlijdt er aan koorts in het militaire hospitaal op 6 april 1811.
–Vandepull ( VandePoel of Vandeput ?);Jan Baptist , overlijdt in het militaire hospitaal van Konigsberg op 26 december 1812. De reden is ook weer koorts.
-Vanderwee Jozef , overlijdt op 9 februari 1814 aan koorts in het militaire ziekenhuis van Magdeburg , maar deze man is geen soldaat , wel verpleger …..

-En dan is er tenslotte Goos Henri . Hij is 30 jaar wanneer hij sterft in het militair hospitaal in Brussel. Die leeftijd is raar , want de Franse dienstplicht duurde maar tot 25 jaar. Bij hem staat er wel geen regiment en geen overlijdensoorzaak gemeld , maar wel alleen dat hij prisonier is…gevangene dus. Historisch is dit de interessantste vermelding omdat ze ons nieuwsgierig maakt! Hij overlijdt op 19 november 1808. Waarom is hij gevangen? Hoe is hij overleden?

Hoe zat het nu in de drie andere gemeenten ? Vorst , Eindhout en………Eindhoutham . Want dat heeft nog tot enkele jaren in de negentiende eeuw bestaan !!!Daaraan denken wij niet meer automatisch .En hier was het nodig , want….

Niemand vond dadelijk waar de geheimzinnige gemeente “Rintouthain” lag , want zo staat ze in de opsomming van de gemeenten geschreven!
Wel , na verdere studie weten wij nu dat daarmee de verdwenen gemeente Eindhoutham bedoeld werd. Het is weer een mooi voorbeeld van hoe iemand zijn dorp noemde in het dialect en hoe de Franse administratie daar een Franse schrijfwijze aan vastknoopte , waar zij verder ook niets konden van maken.
In Eindhoutham woonde soldaat Proost Pierre Josef.
Hij is overleden in het militair ziekenhuis van Rennes aan koorts op 14 april 1809 , op dat moment was die gemeente Eindhoutham ook al net afgeschaft ! Het eigenaardige is dat hij ex- militair wordt genoemd en dat hij op 28-jarige leeftijd is gestorven. Op het moment van zijn dienstname bestond zijn gemeente waarschijnlijk nog wel!

In die oude militaire overlijdensakten worden er nog 3 andere soldaten uit Eindhout genoemd:
-Biekenberg Jean , die overlijdt op 26 Messidor van het jaar XII. ( 15 juli 1804)
En dat in het militaire hospitaal van Utrecht.Hij overlijdt zoals de meesten aan koorts en is dan 24 jaar.
-Verrijdt Antoine overlijdt ook aan koorts op 13 augustus 1812 in het Heilige Geestziekenhuis in Verona.
-Jansens Henri , uit Eintahl (?) sterft in het militaire hospitaal van Osnabrück op 4 september 1813.

En tenslotte uit Vorst in het Twee Nethendepartement staan er een groot aantal overlijdens vermeld, de dorpsnamen die wij ook bijkomend hebben onderzocht omdat ze er waarschijnlijk ook Vorst mee bedoelen zijn Feuste , Fost , Voorst , Vorth , Vortz, Vost en Voste….
Hier volgt de lange lijst .Wij gaan beginnen met die
-Goos Louis , omdat diens naamgenoot uit Veerle ook al een speciaal geval was.Deze Goos stierf op 14 mei 1813 van uitputting (!) in het militair hospitaal van Wesel . Hij was 20 jaar en vaandelvluchtige , dat betekent dat hij tijdens zijn diensttijd er vandoor was gegaan. Eigenaardig is dat hierbij vermeld staat : zoon van Frans en Anna Elisabeth Dauwen. Met die gegevens moet dit eigenaardig overlijden toch wel lang onderwerp van verhalen geweest zijn.
-Reijnders Norbert ,is eveneens een vaandelvluchtige tot dwangarbeid veroordeeld , en hij overlijdt op 19jarige leeftijd in het burgerziekenhuis van Luxemburg.
-Celen Pierre daarentegen is een gewone soldaat die sterft in het militair hospitaal van Hamburg aan koorts en dat op 10 november 1811.
-Geijssels Pierre sterft als 21-jarige in het militaire hospitaal van Bayonne, hier wordt ook vermeld dat hij de zoon is van Adriaan en Elisabeth Seeuws.
Hier ook wordt weer vermeld als doodsoorzaak “koorts”.
–Sommers Jean Stanislas , overlijdt ook aan koortsen op 17 april 1807 in het ziekenhuis van Fordon.
-Van Roy Constantin sterft in het jezuietenziekenhuis van Salamanca aan koortsen op 13 februari 1811.
-Rutten Marcel , overlijdt in het militair hospitaal van Middelburg op 30 juni 1811 , ook aan koorts.
-Deswert of Diswert Adriaan , is de derde Vorstenaar die tijdens zijn legerdienst gaat lopen en wel uit het algemeen Depot in Rijsel . Hij sterft in het militaire hospitaal van die stad op 10 maart 1814 . Doodsoorzaak is diarree!!
–Van Nijlen Charles , of Vanijlen. Hij sterft in het militaire ziekenhuis van Glogau op 7 februari 1809 . En hier is de reden : een sabelsteek in zijn borst!
-Rayonen Frédéric is van Vorth , daarom wordt hij ook aan Vorst toegewezen . 30 april 1807 overlijdt hij wegens koortsen in het ziekenhuis van Osterode .Hier plaatsen wij ook ,wegens de familienaam, een vraagteken bij.
-Fienen Jean Baptiste overlijdt in het militaire hospitaal van Luik op 25 mei 1808 . De reden is ook weer koorts.
-Koesterman Henri is deserteur , hij is 23 jaar wanneer hij sterft op 11 december 1813 in het ziekenhuis van Luxemburg.
En de laatste die wij vonden is Janssens Henri , die korporaal was en op 27 september 1813 overleed aan zijn verwondingen in het militaire hospitaal Arsenal in Dresden.. Aan de datum is terug te vinden aan welke grote slag hij deelnam maar blijkbaar niet met goed gevolg.

Dat was datgene wat mensen uit onze gemeente te maken hadden met Napoleon. En zo speelt internationale geschiedenis zich ook vlak bij de deur af.

LH even tot Ludo Vervloet er weer is.

“DE BOURGONDIERS” een historische strijd?

Oud-Herentalsenaar en francofiel Bart Van Loo, ook schrijver en conferencier, bracht enkele jaren geleden het boek “De Bourgondiërs: aartsvaders van de Lage landen” uit. Een turf(je) van 607 pagina’s.

Zes jaar eerder scoorde Bart reeds met een uitgebreide biografie van Napoleon.

“Toeval of niet”, zegt hij; “maar bij alle Europese revoluties stonden ze op de eerste rij…” Maar wie zijn ze, die Bourgondiërs eigenlijk?

* De oorspronkelijke Bourgondiërs kwamen van het eiland Bornholm in de Oostzee, tussen Denemarken en Polen. Voor onze jaartelling heette dat Burgundarholm. Die naam smokkelden ze via vele haltes aan vele rivieren in Oost-Europa mee naar de plek waar ze uiteindelijk goed terecht kwamen.

* In december 406 vroor de Rijn in de buurt  van Mainz helemaal dicht. De rivier veranderde in een brug naar Gallië, het latere Frankrijk aan de overkant. Daar waren de Romeinen niet lang meer de baas. Met barbaren uit Germanië, Alanen en Sueben staken ook Bourgondiërs mee de Rijn over. En vestigden ze zich in wat later Bourgondië zou heten.

* Clovis, de eerste koning der Franken, bekeerde zich tot het christendom door toedoen van zijn vrouw Clothilde, een Bourgondische (katholieke) prinses. In  911 werden de Noormannen bij Chartres tegengehouden door Richard de Rechtsbrenger, de eerste hertog van Bourgondië.

.

*** Pas dan start het boek van Bart Van Loo echt. De Bourgondiërs, met Filips de Goede als aartsvader, stonden telkens op de eerste rij bij alle belangrijke Europese revoluties.

EEN HISTORISCHE STRIJD

Academici en auteurs clashen over hoe het verleden neergeschreven moet worden. Het haalde de grote media na het verschijnen van Bart Van Loo in de Afspraak van Bart Schols. De geschreven media pikten er graag op in.

Aan de ene kant zijn er de academici die met ernst en toewijding analyseren wat er vroeger is gebeurd. Aan de andere kant de auteurs die stapels boeken verkopen met meeslepende verhalen.

*** De inzet ? Koen Baumers wijdde er een stuk aan in HN van 27.01.21. Een paar uittreksels…

* De academici bij monde van Lisa Demets en Jelle Haemers vonden het volgende :“Van Loo neemt in zijn boek de retoriek van middeleeuwse geschiedenis klakkeloos over”.

* Johan Op de Beeck riposteerde met . “Geschiedenis is te belangrijk om alleen aan academici over te laten.”

* Bart Van Loo vond ook dat sommige vorsers er van dromen om ooit ook een groot publiek te bereiken. Ze zijn wellicht jaloers.

* Koen Aerts vindt als gewone scheidsrechter dat het financieringsmodel o.m. gebaseerd is op gespecialiseerde tijdschriften die alleen door de niche van het vakgebied wordt gelezen.

Origineel onderzoek is onontbeerlijk maar we kunnen alleen maar blij zijn dat mensen als Van Loo erin slagen om de geschiedenis breed aan de man te brengen.  – Geschreven op 16 oktober 2021 om 12:45 door Mario De Wilde 

 

*** Vanaf februari 2022 trok Bart Van Loo met een nieuw verhaal door Vlaanderen en Nederland. Deze keer vertelt hij over de wonderlijke aartsvaders van de Nederlanden: De Bourgondiërs.

* Om te beseffen waar we vandaan komen, moet je de fascinerende middeleeuwen doorkruisen. Bart neemt de toehoorders op sleeptouw langs brandstapels en feestelijke banketten, de pest en riddertoernooien, Jeanne d’Arc en Filips de Goede, schizofrene koningen en geniale kunstenaars, de prachtige beeldhouwwerken van de vergeten Klaas Sluter en de wereldberoemde schilderijen van Jan van Eyck.

* Hij nodigt je uit voor een tijdreis naar het middeleeuwse Parijs, Dijon, Brugge, Gent, Mechelen, Lier, Delft, Gouda en… Oostende. Zijn zoektocht voert hem naar het ontstaan van de Nederlanden in de vijftiende eeuw. En wat blijkt?…

De Lage Landen zijn een Bourgondische uitvinding. Meer dan drie jaar lang werkte Bart aan zijn nieuwe vuistdikke boek. Hij is gretiger dan ooit om ons duidelijk maken waar wij vandaan komen. Met een Frans-Bourgondische bril op reist Van Loo door onze nationale geschiedenis. Niet te missen.

In de pers:

• ‘Leest als een trein. Komt aan als een mokerslag. Een meesterwerk.’ ***** (De Morgen)
• ‘Deskundig in zijn fundering in de jongste wetenschappelijke inzichten, maar ook lichtvoetig en met zwier verteld. Een proeve van groot meesterschap.’ (Frits van Oostrom)
• De Bourgondiërs is reclame voor alles wat met geschiedenis te maken heeft, zozeer druipt het vertelplezier van dit boek af.’ (Het Nieuwsblad)
• ‘Een ijzersterke kandidaat als beste geschiedenisboek van 2019.’(De Telegraaf)

DE BEELDENSTORM.

VUREN zocht het op 218

 

DE BEELDENSTORM

 

Vele  kijkers  volgen met belangstelling de serie “ De Geschiedenis van Vlaanderen “ op VRT .

Voor de eerste keer kwam er zondag een onderwerp aan bod waarbij  we konden onderzoeken in hoeverre zoiets in die periode rond 1566 ook in Veerle zou gebeurd zijn .

* Al wat er tevoren werd uitgezonden was wel boeiend , maar eigenlijk ver van ONS bed. Zelfs met de Slag van de Gulden Sporen hadden wij uiteindelijk weinig te maken , tenzij er een aantal ridders uit onze buurt aan de Franse kant zouden meegevochten hebben , wat de meesten na de test “schild en vriend” met hun leven moesten bekopen…

* Daarom was De Beeldenstorm zo welgekomen . Zijn er in die periode vanaf 1566 ook dergelijke verwoestingen opgetekend in ons dorp of in de onmiddellijke omgeving ?

* In de Averboodse abdij was het een jaar van tevoren duidelijk dat er iets aan de hand was, want de kloostergemeenschap bewapent zich door hellebaardiers in dienst te nemen ! Die moeten worden ingezet om een aantal bosgeuzen weg te houden , die er soms willen inkwartieren of die ook de abdij soms afpersen … die benaming GEUZEN wijst inderdaad op mensen die het protestantse geloof aanhangen .

* In 1572 was er een tweede spoor van die godsdienstoorlog . Willem van Oranje moet door onze streek naar huis vluchten , achtervolgd door de troepen van Alva .Maar ook die laatsten plunderen en doen opeisingen .

* Die Nederlandse troepen , Staatse troepen genoemd ,zullen in 1578 weerkomen .Dan veroorzaken zij wat JL Machielsen de Averboodse Beeldenstorm noemt . Die Staatse troepen hebben dan geruime tijd hun basis in Aarschot .

* Wij weten niet met zekerheid of het diezelfden waren die in die periode een deel van ons dorp hebben verwoest.

In het Registrum Pastorale is achteraf geschreven : Ten tijde van de Hollandse Opstand in de 16e eeuw , zijn de kerk , de pastorij en alle voornamere huizen verwoest , geplunderd en in brand gestoken zodat vele jaren lang geen enkele pastoor hier kon verblijven , maar zich moest schuilhouden in de omtrek .

Dit is wel een aanvulling achteraf , maar dat er hier geen enkele pastoor nog durfde wonen is wel door andere originele teksten bevestigd.

* Om de sfeer van die tijd te schetsen heeft de VRT- uitzending toch wel geholpen . Die periode van oorlog tussen Calvinisten en Katholieken is ook bij ons niet ongemerkt voorbijgegaan! Maar hier ben ik ook weer gestoten op een “ serendipityverschijnsel “ . Je vindt interessante dingen waar je niet aan het zoeken was. Uit die tijd stammen heel wat mooie geuzenliederen die vooral uit protestants- Nederlandse kant komen .

* Maar ik heb wel een tekst gevonden die gemaakt en gezongen werd TEGEN het stukslaan van al die heiligenbeelden . Zijn naam is “Roomsche Klacht “ tegen de de beeldstormerij en de andere “geweldenaarijen “ der calvinisten .

In de inleiding van de tekst staat : het was alsof God de trouwe aanhangers der oude kerk gansch verlaten had !

Hoe lang , o Heer , hoe lang salt syn

Dat u uw vyant sal onteeren ?

Is dan oneyndelyck den termyn

Dat sy u blyven blasphemeren?

 

Och ! Houdt uw handt niet langher stil

Te straffen dese gheus-ghesellen ‘

Ghy hebt de macht , hebt ooc den will

‘t syn vyanden, ‘t syn rebellen!

 

Ghy syt ons coninck ende Heer,

Ghy weet het wat er wordt ghedaen ,

Laet kerckenschenders nimmermeer

Onghecastydt dus henen gaan!

 

Nu nog de melodie terugvinden! Dan is er weer een erfstuk gered!

LOUIS VUREN

 

OOK LIEFHEBBER VAN DE SAXOFOON ?

Knipsel.31JPGVandaag 7 februari is het de verjaardag van de Britse schrijvers Thomas More (1478) en Charles Dickens (1812). 7 februari 1894 is ook de de sterfdag van Adolphe Sax, uitvinder van de saxofoon.  Waarom Sax? Hij is een beetje van ons…

* Omdat die saxofoon nog steeds gloeiend populair is in jazz- en popmiddens kunnen we er slecht omheen. Sax werd geboren in Dinant (06.11.1814), toen België nog net geen België was.

* Vader Sax was instrumentenbouwer en eigenaar van een fabriek in Brussel dat blaasinstrumenten vervaardigde. Bovendien ook hofleverancier voor het huis van Oranje ten tijde van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden waartoe het latere België toen nog behoorde.

* De jonge Adolphe werd een wereldberoemde prutser. Hij herbouwde de basklarinet tot een saxhoorn. De volgende stap was een gloednieuwe saxofoon, een instrument dat ook zijn naam droeg.

* Hector Berlioz, de Franse componist en criticus, prees het nieuwe instrument de hemel in. Sax verkocht in de volgende weken, maanden en jaren liefst 20 000 instrumenten.

* Tot spijt van wie hem benijdde. Haat, nijd en afgunst werden zijn deel. Zijn bedrijf werd geteisterd door liefst 3 zware faillissementen. Napoleon III, ook een bewonderaar van de sax, voorkwam een vierde debacle.

* De echt grote doorbraak van het instrument kwam er na WO I. De saxofoon werd en is nog steeds waanzinnig populair bij jazzmuzikanten… en in dorpfanfares … Meester Oeyen zaliger (naast Martin Loffens zaliger) was een voorloper voor de vele saxofoonspelers in Laakdal.

 

sized_DSC_0017

de Dode Zeerollen

In februari 1947 stuitte een bedoeïen in een grot nabij Qumran op een aantal rollen. Zonder idee van de onschatbare waarde, verkocht hij ze door aan een antiekhandelaar. Pas later zou blijken dat zijn vondst dé archeologische ontdekking van de 20ste eeuw was.

De rollen, intussen bekend als de Dode Zeerollen, geven ons een uniek inzicht in het Jodendom tussen 3e eeuw v.Chr. tot de 1e eeuw n.Chr.

* In elf grotten vlakbij de Dode Zee zijn tussen 1947 en 1956 in totaal meer dan 900 documenten gevonden. Ze bevatten voornamelijk Hebreeuwse teksten uit de ontstaansperiode van het Jodendom en zijn de oudste Bijbelse teksten die ooit gevonden zijn.

* Ruim 2.000 jaar zijn de rollen bewaard gebleven in de stabiele omgeving van de grotten vlakbij de Dode Zee. Tegenwoordig worden de rollen bewaard in een speciaal archief, waar ze nauwlettend in de gaten worden gehouden.

– De grot nabij Qumran waar de Dode Zeerollen gevonden zijn (foto: Flickr)

* De Dode Zeerollen kunnen grofweg ingedeeld worden in Bijbelse werken en overige religieuze teksten die niet in de bijbel staan, waaronder commentaren, wetten, poëzie en hymnen. De Bijbelse teksten komen grotendeels overeen met de grondtekst van de joodse Bijbel.

– Een unieke rol gevonden in Grot 3. Anders dan de overige Dode Zeerollen, is de tekst van deze rol geschreven op metaal in plaats van perkament of papyrus. De tekst is geschreven in een vierkantsvormig script in het vroeg-Hebreeuws. (foto/tekst: Het Drents Museum)

* Naast de teksten die overeenkomen, zijn er ook teksten ontdekt die nog niet eerder bekend waren en dus niet voorkomen in de Bijbel. Dit geeft aan dat de inhoud van de Bijbel nog niet definitief vastgesteld was rond het begin van onze jaartelling.

* De Dode Zeerollen werpen ook nieuw licht op apocalyptische werken, reflecties op het einde van de wereld. Ook zijn er nieuwe verhalen over Bijbelse figuren aan het licht gekomen, zoals Abraham en Noach. Eén hiervan legt uit waarom God Abraham vroeg om zijn enige zoon Izaäk te offeren.

Aardewerken bord, kom, drinkbeker, vaas, kan, kannetje, kookpot en voorraadkruik uit Qumran, eerste eeuw v. Chr. – 68 n. Chr.

* Ook gevonden objecten uit de nederzetting in Qumran geven een beeld van de Bar Kokhba Opstand (132-136), een opstand van Joden tegen de Romeinen die hen overheersten. Joodse vluchtelingen zochten toen hun toevlucht in de grotten rondom Qumran en lieten daar hun sporen na.

 

* Over de relevantie van de teksten als bron voor het ontstaan van het Christendom bestaat veel discussie. Toch moeten de rollen niet gezien worden als bron van het Christendom. Hoewel de teksten gaan over het leven ten tijde van Jezus, wordt de zoon van God, of zijn volgelingen nergens bij naam genoemd.

*** De Zoon van God komt wel in de rollen voor, maar die term verwijst niet naar Jezus.

* De lange tijd, zo’n vijftig jaar, tussen de spectaculaire vondst en de uiteindelijke openbaring van de teksten heeft tot veel kritiek geleid. In die tijd hadden slechts een handvol specialisten toegang tot de teksten, die weinig naar buiten brachten over de inhoud ervan. Geruchten deden zelfs de ronde dat het Vaticaan de inhoud geheim wilde houden. Pas in 1990 besloot een nieuwe hoofduitgever de rollen openbaar te maken.

  • (met dank aan -Vandaag in de geschiedenis-)
1 … 14 15 16 17 18 … 98